Genetyczne ryzyko trombofilii (zaawansowane)

Kompleksowa analiza genetyczna w celu określenia ryzyka trombofilii. Jest to genetyczne badanie molekularne genów czynników krzepnięcia krwi, receptorów płytkowych, fibrynolizy, metabolizmu kwasu foliowego, których zmiany w aktywności bezpośrednio lub pośrednio powodują tendencję do zwiększonego tworzenia się skrzepliny..

Jaki biomateriał można wykorzystać do badań?

Nabłonek policzkowy (policzkowy), krew żylna.

Jak prawidłowo przygotować się do badania?

Nie jest wymagane żadne przygotowanie.

Więcej o badaniach

W wyniku różnych procesów patologicznych w naczyniach mogą tworzyć się skrzepy krwi, które blokują przepływ krwi. Jest to najczęstszy i najbardziej niekorzystny przejaw dziedzicznej trombofilii - zwiększonej skłonności do zakrzepicy związanej z określonymi wadami genetycznymi. Może prowadzić do rozwoju zakrzepicy tętniczej i żylnej, co z kolei jest często przyczyną zawału mięśnia sercowego, choroby wieńcowej, udaru, zatorowości płucnej itp..

System hemostazy obejmuje czynniki układu krzepnięcia i przeciwzakrzepowego krwi. W normalnym stanie są w równowadze i zapewniają fizjologiczne właściwości krwi, zapobiegając zwiększonemu tworzeniu się skrzepliny lub odwrotnie, krwawieniu. Ale pod wpływem czynników zewnętrznych lub wewnętrznych równowaga ta może zostać naruszona..

W rozwoju dziedzicznej trombofilii z reguły zaangażowane są geny czynników krzepnięcia krwi i fibrynolizy, a także geny enzymów kontrolujących metabolizm kwasu foliowego. Zaburzenia w tej wymianie mogą prowadzić do zakrzepowych i miażdżycowych zmian naczyniowych (poprzez wzrost poziomu homocysteiny we krwi).

Najbardziej znaczącym zaburzeniem prowadzącym do trombofilii jest mutacja w genie czynnika krzepnięcia 5 (F5), zwanego również Leiden. Objawia się opornością czynnika 5 na aktywowane białko C i wzrostem szybkości tworzenia trombiny, w wyniku czego nasilają się procesy krzepnięcia krwi. Istotną rolę w rozwoju trombofilii odgrywa również mutacja w genie protrombiny (F2), związana ze wzrostem poziomu syntezy tego czynnika krzepnięcia. W obecności tych mutacji znacznie wzrasta ryzyko zakrzepicy, szczególnie z powodu czynników prowokujących: przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych, nadwagi, braku aktywności fizycznej itp..

Nosiciele takich mutacji mają duże prawdopodobieństwo niekorzystnego przebiegu ciąży, na przykład poronienia, wewnątrzmacicznego opóźnienia wzrostu.

Predyspozycja do zakrzepicy może wynikać również z mutacji w genie FGB kodującym podjednostkę beta fibrynogenu (marker genetyczny FGB (-455GA).W efekcie zwiększa się synteza fibrynogenu, w wyniku czego występuje ryzyko zakrzepicy obwodowej i wieńcowej, ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych w czasie ciąży, porodu oraz w okresie poporodowym.

Wśród czynników zwiększających ryzyko zakrzepicy bardzo ważne są geny receptorów płytek krwi. W niniejszym badaniu analizowano marker genetyczny genu receptora płytkowego dla kolagenu (ITGA2 807 C> T) i fibrynogenu (ITGB3 1565T> C). W przypadku defektu w genie receptora kolagenu zwiększa się adhezja płytek krwi do śródbłonka naczyniowego i do siebie nawzajem, co prowadzi do zwiększonego tworzenia się skrzepliny. Analizując marker genetyczny ITGB3 1565T> C, można stwierdzić skuteczność lub nieskuteczność terapii przeciwpłytkowej aspiryną. W przypadku zaburzeń spowodowanych mutacjami w tych genach zwiększa się ryzyko zakrzepicy, zawału mięśnia sercowego, udaru niedokrwiennego..

Trombofilia może być związana nie tylko z zaburzeniami układu krzepnięcia krwi, ale także z mutacjami w genach układu fibrynolitycznego. Marker genetyczny SERPINE1 (-675 5G> 4G) jest inhibitorem aktywatora plazminogenu - głównego składnika układu antykoagulacyjnego krwi. Niekorzystny wariant tego markera prowadzi do osłabienia aktywności fibrynolitycznej krwi, aw konsekwencji zwiększa ryzyko powikłań naczyniowych, różnych zakrzepów z zatorami. Mutację genu SERPINE1 obserwuje się również w niektórych powikłaniach ciąży (poronienie, opóźniony rozwój płodu).

Oprócz mutacji w czynnikach układu krzepnięcia i antykoagulacji podwyższony poziom homocysteiny uważa się za istotną przyczynę trombofilii. Przy nadmiernej akumulacji działa toksycznie na śródbłonek naczyniowy, oddziałuje na ścianę naczyniową. W miejscu urazu tworzą się skrzepy krwi, w których może osadzać się nadmiar cholesterolu. Procesy te prowadzą do zatykania naczyń. Nadmierny poziom homocysteiny (hiperhomocysteinemia) zwiększa prawdopodobieństwo zakrzepicy w naczyniach krwionośnych (zarówno tętnicach, jak i żyłach). Jedną z przyczyn wzrostu poziomu homocysteiny jest spadek aktywności enzymów zapewniających jej metabolizm (w badaniu uwzględniono gen MTHFR). Oprócz genetycznego ryzyka wystąpienia hiperhomocysteinemii i chorób towarzyszących, obecność zmian w tym genie pozwala na określenie predyspozycji do niekorzystnego przebiegu ciąży (niewydolność płodu, niedrożność cewy nerwowej i inne powikłania płodu). Wraz ze zmianami w cyklu folianowym profilaktycznie przepisuje się kwas foliowy i witaminy B6, B12. Czas trwania terapii i dawkowanie leków można określić na podstawie genotypu, poziomu homocysteiny i charakterystyki powiązanych czynników ryzyka u pacjenta..

Istnieje możliwość podejrzenia dziedzicznej predyspozycji do trombofilii z rodzinną i / lub osobistą historią chorób zakrzepowych (zakrzepica żył głębokich, żylaki itp.) Oraz w praktyce położniczej - z powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi u kobiet w ciąży, w okresie połogu.

Kompleksowe badanie genetyki molekularnej pozwala ocenić genetyczne ryzyko trobofilii. Wiedząc o predyspozycjach genetycznych, można zapobiegać rozwojowi zaburzeń sercowo-naczyniowych za pomocą terminowych środków zapobiegawczych..

Czynniki ryzyka trombofilii:

• odpoczynek w łóżku (powyżej 3 dni), długotrwałe unieruchomienie, długie obciążenia statyczne, w tym związane z pracą, siedzący tryb życia;
• stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny;
• nadwaga;
• historia żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych;
• cewnik w żyle centralnej;
• odwodnienie;
• interwencje chirurgiczne;
• obrażenia;
• palenie;
• choroby onkologiczne;
• ciąża;
• współistniejące choroby sercowo-naczyniowe, nowotwory złośliwe.

Kiedy zaplanowano badanie?

• Jeśli w rodzinie występuje choroba zakrzepowo-zatorowa.
• Jeśli jest historia zakrzepicy.
• W przypadku zakrzepicy w wieku poniżej 50 lat, powtarzająca się zakrzepica.
• W przypadku zakrzepicy w dowolnym wieku w połączeniu z występowaniem w rodzinie choroby zakrzepowo-zatorowej (zator tętnicy płucnej), w tym zakrzepicy innych lokalizacji (naczynia mózgowe, żyły wrotne).
• Na zakrzepicę bez oczywistych czynników ryzyka w wieku powyżej 50 lat.
• W przypadku stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych lub hormonalnej terapii zastępczej u kobiet: 1) z zakrzepicą w wywiadzie, 2) u krewnych I stopnia z zakrzepicą lub trombofilią dziedziczną.
• Ze skomplikowaną historią położniczą (poronienie, niewydolność łożyska, zakrzepica w ciąży i we wczesnym okresie poporodowym itp.).
• Planując ciążę przez kobiety z zakrzepicą (lub w przypadku zakrzepicy u krewnych I stopnia).
• W warunkach tak wysokiego ryzyka, jak interwencje chirurgiczne w jamie, długotrwałe unieruchomienie, stałe obciążenia statyczne, siedzący tryb życia.
• Z rodzinną historią chorób sercowo-naczyniowych (wczesne zawały serca i udary).
• Oceniając ryzyko powikłań zakrzepowych u pacjentów z nowotworami złośliwymi.

Co oznaczają wyniki?

Na podstawie wyników kompleksowego badania 10 znaczących markerów genetycznych wysuwany jest wniosek genetyka, który pozwoli ocenić ryzyko wystąpienia trombofilii, przewidzieć rozwój chorób takich jak zakrzepica, choroba zakrzepowo-zatorowa, zawał serca, czy prawdopodobieństwo powikłań związanych z zaburzeniami hemostazy w czasie ciąży, wybrać kierunek optymalnej profilaktyki oraz już istniejące objawy kliniczne, aby szczegółowo zrozumieć ich przyczyny.

Markery genetyczne

Literatura

• Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, trombofilia, terapia przeciwzakrzepowa i ciąża. Wytyczne dotyczące praktyki klinicznej oparte na faktach American College of Chest Physicians 8. wydanie. American College of Chest Physicians - Medical Specialty Society. 2001 styczeń.
• Gohil R. i wsp., Genetyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Metaanaliza obejmująca

120 000 przypadków i 180 000 kontroli, Thromb Haemost 2009. [PMID: 19652888]

Tsantes AE i in. Związek między polimorfizmem inhibitora aktywatora plazminogenu-1 4G / 5G a zakrzepicą żylną. Metaanaliza. Thromb Haemost, czerwiec 2007; 97 (6): 907-13. [PMID: 17549286]

Dziedziczna trombofilia spowodowana polimorfizmem genów

Co to jest

Każda osoba jest wyjątkowa, a ta wyjątkowość jest możliwa dzięki indywidualnej kombinacji genów (genotypu). Ogólny zestaw genów u wszystkich ludzi jest taki sam, determinuje cechy z punktu widzenia całego gatunku. Unikalne różnice w każdym organizmie wynikają z różnych kombinacji elementów DNA.

Komórki DNA zlokalizowane w tych samych częściach chromosomu (loci) i zapewniające różne stany tej samej cechy są polimorficzne (polys - many i morphe - gatunek, kształt, obraz). Ich podwójna natura wynika z różnych alleli lub, w inny sposób, form.

Różne allele powstają w wyniku mutacji, czyli spontanicznej lub kierowanej pod wpływem czynników prowokujących, zmian w strukturze DNA. Polimorfizm genów determinuje indywidualne różnice w rozwoju cech fizycznych lub psychicznych człowieka, ale dodatkowo determinuje predyspozycje do niektórych chorób.

W tych przypadkach, gdy mutacje nie determinują obecności samej patologii, a jedynie predyspozycję do niej, może rozwijać się tylko pod wpływem pewnych czynników zewnętrznych lub wewnętrznych. W szczególności trombofilia genetyczna może zacząć się rozwijać z powodu ciąży lub narażenia na choroby układu sercowo-naczyniowego - migotanie przedsionków, nadciśnienie tętnicze, żylaki itp..

Nawet pod wpływem czynników prowokujących trombofilia nie rozwija się u wszystkich podatnych na to osób, wszystko zależy od indywidualnych cech organizmu.

U większości pacjentów z predyspozycjami do zakrzepów jest to cecha wrodzona, czyli nabyta podczas rozwoju wewnątrzmacicznego. W tym przypadku istnieją dwie możliwości wystąpienia polimorfizmu. Po pierwsze może powstać w wyniku połączenia różnych alleli ojca i matki w jednym genie, a po drugie gen polimorficzny może być w całości odziedziczony po jednym z rodziców.

Każdy może mieć wiele genów polimorficznych, ale nie wszystkie z nich mogą prowadzić do trombofilii. Niektóre z nich powodują zupełnie nieszkodliwe różnice między konkretną osobą a innymi, inne powodują choroby genetyczne. Na występowanie trombofilii może wpływać tylko kilka genów związanych z układem krzepnięcia krwi..

Polimorfizm protrombiny

Protrombina (czynnik krzepnięcia II lub F2) jest jednym z głównych składników układu krzepnięcia. Jest to złożona struktura białkowa, która poprzedza trombinę, główny enzym hemostazy (krzepnięcia), który bezpośrednio bierze udział w tworzeniu się skrzepów krwi. Analizując polimorfizm protrombiny, można uzyskać następujące wyniki:

1. Czas protrombinowy. Jest to wartość wyrażona w sekundach, która odpowiada czasowi krzepnięcia krwi. Zwykle wydłużony czas powinien mieścić się w przedziale 9-12,6 sekundy.
2. Indeks protrombiny. Jest to wskaźnik obliczany jako procentowy stosunek czasu protrombinowego pacjenta do wartości standardowej dla określonego wieku i płci. Wskaźnik protrombiny w zakresie od 77 do 120% uważa się za prawidłowy..
3. Protrombina według Quick. Jest to najnowocześniejszy i najdokładniejszy test na polimorfizm protrombiny. Wynik badania oblicza się jako stosunek procentowej aktywności osocza pacjenta do standardowej wartości osocza kontrolnego. Normalny wskaźnik to 78-142%.

Na wystąpienie predyspozycji do zakrzepicy wpływa podwyższony wskaźnik protrombiny, który może przekroczyć normę 1,5-2 razy. Wynikająca z tego mutacja jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący, to znaczy nawet jeśli gen drugiego rodzica jest prawidłowy, dziecko odziedziczy polimorfizm, który może prowadzić do trombofilii lub nie..

Mutation Leiden

Polimorfizm czynnika Leiden (czynnik V) układu krzepnięcia należy do jednych z najbardziej niebezpiecznych pod względem ryzyka zakrzepicy. Ten składnik procesu krzepnięcia, inaczej mówiąc proakceleryna, jest białkiem syntetyzowanym w wątrobie. Jest to kofaktor, czyli element pomocniczy, który bierze udział w przemianie protrombiny w trombinę.

Mutacja Leiden występuje u 5% całej populacji planety, a szczególnie u pacjentów cierpiących na zakrzepicę cecha ta występuje u 20-40%. Co więcej, jeśli oboje rodzice posiadali polimorficzny gen proakcelerynę, to ryzyko wystąpienia trombofilii u dziecka wynosi 80%, ale jeśli zjawisko to wystąpiło tylko u ojca lub matki, prawdopodobieństwo wynosi 7%.

Ryzyko rozwoju trombofilii z mutacją czynnika Leiden wzrasta w obecności następujących czynników prowokujących:

• interwencje chirurgiczne, zwłaszcza na narządach miednicy;
• okres po operacji lub urazie sugerujący długotrwałą statyczną pozycję;
• nowotwory złośliwe;
• nadwaga;
• przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego;
• przyjmowanie leków z niektórych grup farmakologicznych;
• Przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych (pigułek antykoncepcyjnych) i innych leków hormonalnych
• ciąża, poród i połóg;
• częste długie podróże i loty;
• częste cewnikowanie żył;
• odwodnienie.

U większości osób z tylko jednym zmutowanym genem proakceleryny z normalnym drugim allelem nie rozwija się ani jeden przypadek zakrzepicy w ciągu całego życia. Jeśli gen polimorficzny jest reprezentowany przez dwa zmienione allele naraz, to bez regularnych środków zapobiegawczych prawie niemożliwe jest zapobieżenie wpływowi trombofilii.

Polimorfizm czynnika VII

Czynnik VII lub F7 (prokonwertyna) to element układu krzepnięcia krwi, który bierze udział we wczesnym stadium powstawania skrzepów krwi. Wraz z innymi czynnikami hemostazy promuje aktywację czynnika X, który z kolei przenosi protrombinę ze stanu pasywnego do aktywnego i sprzyja tworzeniu się trombiny.

Prokonwertyna jest syntetyzowana w wątrobie pod wpływem witaminy K..

W przeciwieństwie do innych polimorfizmów genów, mutacja czynnika VII w trombofilii ma pozytywny wpływ. Zmiana w strukturze pierwotnej prokonwertyny przyczynia się do zmniejszenia jej aktywności enzymatycznej, to znaczy będzie miała mniejszy wpływ na aktywację konwersji protrombiny do trombiny.

Polimorfizm genu hemostazy czynnika VII wpływa nie tylko na zmniejszenie ryzyka zakrzepicy, ale także na zmniejszenie prawdopodobieństwa poronienia, czyli poronienia. Również pod wpływem mutacji zmniejsza się ryzyko zawału mięśnia sercowego, a jeśli tak się stanie, to zmniejsza się również prawdopodobieństwo śmierci. Jednak w tym samym czasie wzrasta ryzyko krwawienia..

Polimorfizm fibrynogenu

Fibrynogen (czynnik I, F1) to specyficzne białko, które jest rozpuszczane we krwi i podczas krwawienia jest podstawą tworzenia się skrzepu krwi. Pod wpływem trombiny składnik ten przekształca się w fibrynę, która pod wpływem enzymów przekształca się bezpośrednio w skrzeplinę.

Fibrynogen nazywany jest F1, ponieważ został odkryty przez naukowców jako pierwszy.

Polimorfizm fibrynogenu znacznie zwiększa prawdopodobieństwo powstania skrzepliny, ale w większości przypadków następuje to pod wpływem zewnętrznych czynników negatywnych. Należą do nich patologie zapalne, zakaźne i autoimmunologiczne. Następujący prowokatorzy mogą również wpływać na:

• cukrzyca;
• nadwaga;
• złośliwe nowotwory;
• ostry zawał mięśnia sercowego;
• uraz skóry;
• palenie;
• zapalenie wątroby;
• gruźlica.

Należy również pamiętać, że podczas wykonywania testów na wzrost poziomu fibrynogenu może wpływać stres, wcześniejsza intensywna aktywność fizyczna, wysoki poziom cholesterolu, przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych itp. Nie zaleca się przeprowadzania badań na przeziębienia.

Testy polimorfizmu genów

Polimorfizm genów rozpoznaje się za pomocą specjalnego badania krwi pobranego z żyły rano na czczo. Takie badanie można przeprowadzić w klinicznych ośrodkach diagnostycznych lub prywatnych szpitalach, ponieważ taka usługa nie jest świadczona w państwowych poliklinikach. Warto przygotować się na to, że każda analiza może kosztować od 1,5 do 4 tysięcy rubli, a kilka z nich może być potrzebnych.

Umowę na każde badanie ustala lekarz prowadzący na podstawie wyników ogólnego badania krwi. Każdy specjalista - terapeuta, chirurg, flebolog itp. Może wysłać na badanie, ale tylko hematolog powinien rozszyfrować wyniki. Nie próbuj samodzielnie wyciągać wniosków.

Często podczas ciąży zalecana jest analiza polimorfizmu genów, ponieważ trombofilia w okresie ciąży może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji. Obejmują one opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego, blaknięcie ciąży, poronienie i przedwczesny poród. Mimo to każda kobieta z taką diagnozą może urodzić zdrowe dziecko bez cięcia cesarskiego, jeśli w pełni zastosuje się do zaleceń lekarza.

Rozszyfrowanie „mutacji hemostazy” lub polimorfizmów genetycznych układu hemostazy

Co to jest dziedziczna trombofilia
Trombofilia dziedziczna (genetyczna) to zaburzenie właściwości krwi („mutacje układu hemostazy”) i struktury naczyniowej spowodowane defektami genetycznymi. Trombofilia genetyczna jest dziedziczona po rodzicach - od jednego lub obu. Gen może być jeden lub więcej. Przewóz może objawiać się w dzieciństwie, podczas ciąży, podczas przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych, przez całe życie lub nigdy.

Jak działają mutacje?
Zidentyfikowano wiele genów, które są w jakiś sposób związane z krzepnięciem krwi. W przypadku mutacji niektórych genów może wzrosnąć ryzyko zakrzepicy, zaburzeń sercowo-naczyniowych, poronienia, powikłań w późnej ciąży. A mutacje w innych genach działają na odwrót, zmniejszając krzepliwość krwi i zmniejszając prawdopodobieństwo zakrzepicy. Trzecia grupa genów nie wpływa na samo krzepnięcie krwi, ale na to, jak organizm będzie postrzegał leki.
Mutacje w genach układu hemostazy przejawiają się z nierówną siłą. Są te najbardziej znaczące i „niebezpieczne”, na przykład mutacja protrombiny czy mutacja Leiden. A jeśli takie, które same w sobie nie dają wyraźnego efektu, ale wzmacniają działanie siebie nawzajem lub głównych mutacji.

Kiedy ginekolog przepisze analizę mutacji w układzie hemostazy
Polimorfizm genów hemostazy jest przepisywany przez ginekologa w czterech głównych przypadkach - poronienie, przygotowanie do IVF, powikłania ciąży, planowanie antykoncepcji.

Jakie rezygnują polimorfizmy?
Ponieważ różne mutacje mogą działać razem, wzmacniając swoje działanie, aby zrozumieć obraz i zidentyfikować przyczynę, lepiej jest wykonać pełny blok testów.

Badanie kompleksowe: Polimorfizm genów układu hemostazy i metabolizmu folianów, pełne badanie, 12 wskaźników. Polimorfizmy genetyczne związane z ryzykiem trombofilii i zaburzeń metabolizmu folianów.

Gen F2 - protrombina (czynnik krzepnięcia krwi II), koduje prekursor trombiny.
Gen F5 - proakceleryna (czynnik V krzepnięcia krwi), koduje kofaktor białkowy w tworzeniu trombiny i protrombiny.
Gen MTHFR (reduktaza metylenotetrahydrofolianu).
Gen PAI1 - serpina (antagonista tkankowego aktywatora plazminogenu)
Gen FGB - fibrynogen (czynnik krzepnięcia krwi I).
Gen F7 - prokonwertyna lub konwertina (czynnik krzepnięcia VII krzepnięcia krwi).
Gen F13A1 - fibrynaza (czynnik XIII krzepnięcia krwi).
Gen ITGA2 - α-integryna (receptor płytkowy dla kolagenu).
Gen ITGB3 - integryna (GpIIIa) (płytkowy receptor fibrynogenu lub płytkowa glikoproteina IIIa).
Gen MTR (syntaza metioniny zależna od B12) koduje sekwencję aminokwasów enzymu syntazy metioniny, jednego z kluczowych enzymów metabolizmu metioniny.
Gen MTHFR (reduktaza metylenotetrahydrofolianu).

Takie badanie można szybko zdać w laboratorium kliniki CIR, która specjalizuje się w problemach z krzepnięciem krwi, hemostazjologią, a przy płatności za pośrednictwem sklepu internetowego obowiązuje dodatkowy rabat, patrz http://www.cirlab.ru/price/143621/

Jak dekodować testy mutacji

Trochę o genetyce. Ciało ludzkie ma 46 chromosomów, 22 pary tzw. Autosomów i 1 parę chromosomów płci: kobieta ma dwa chromosomy X (XX), mężczyzna ma X i Y.

Z tej pary jeden chromosom pochodzi od mamy, a drugi od taty.

W chromosomie rozróżnia się geny - sekcje chromosomu, które niosą integralną informację. Każdy chromosom ma własny zestaw genów zlokalizowanych w tych samych miejscach. W sparowanych chromosomach te same geny znajdują się w jednym miejscu, na przykład gen tej samej protrombiny. Ale ponieważ chromosomy pochodzą od różnych rodziców, warianty genów mogą być różne. Na przykład od mojej matki zwykły gen protrombiny, a od ojca - z mutacją zwiększającą ryzyko zakrzepicy. Nazywa się to wariantami genów lub polimorfizmem. Jeśli dana osoba ma te same warianty na obu chromosomach, nazywa się to homozygotycznością, jeśli jest inna, heterozygotycznością.

Przy okazji wskazałem konkretnie, że mężczyzna ma różne chromosomy płciowe. Oznacza to, że informacje z chromosomów X i Y u mężczyzny są prezentowane w jednej kopii.!

Przykład transkrypcji analizy

Mutacja Leiden to stan, w którym w genie czynnika V krzepnięcia krwi jeden mały „kawałek” genu - guanina - zostaje zastąpiony innym - adeniną, w miejscu o numerze 1691. Ta zmiana prowadzi do tego, że w białku kodowanym przez ten gen jeden aminokwas (jednostka strukturalna białka) zostaje zastąpiona inną (arginina zamiast glutaminy).

Prawidłowy zapis tego wariantu genu może być następujący: G1691A (substytucja guaniny w miejsce adeniny); Arg506Gln (zastąpienie argininy glutaminą) lub R506Q (R to jednoliterowe oznaczenie argininy, Q to jednoliterowe oznaczenie glutaminy). Podczas przeprowadzania analizy polimorfizmów genów, oba geny są badane w celu znalezienia pożądanego polimorfizmu (mutacji).

Opcje wniosków dotyczących tego genu:

G / G - czyli w obu wariantach genów guaniny nie ma substytucji, czyli wariantu genu bez mutacji Leiden

G / A - jeden wariant ma polimorfizm zwany mutacją Leiden, a drugi nie (generozygota)

A / A - polimorfizm G1691A stwierdzono w obu wariantach genów

Jest to jedna z „niebezpiecznych” mutacji, która występuje u około 2 na 100 osób..

Na przykład wariant genu czynnika krzepnięcia V zwany mutacją Leiden jest powiązany z trombofilią (tendencją do rozwoju zakrzepicy). Zakrzepica rozwija się w obecności dodatkowych czynników ryzyka: przyjmowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych (ryzyko zakrzepicy wzrasta od 6 do 9 razy), obecność innych mutacji, obecność niektórych autoprzeciwciał, wzrost stężenia homocysteiny, palenie.

W przypadku obecności mutacji nawet w jednej kopii genu wzrasta ryzyko zakrzepicy żylnej kończyn dolnych, choroby zakrzepowo-zatorowej płuc, zakrzepicy mózgu, zakrzepicy tętniczej w młodym wieku.

U pacjentek z mutacją Leiden możliwe są nawracające poronienia, późne powikłania ciąży, opóźniony rozwój płodu, niewydolność łożyska.

Analiza polimorfizmów w genach F2, F5, F7, F13, FGB, PAI-1, ITGA2, ITGB3 (ryzyko trombofilii) oraz MTHFR, MTRR, MTR (zaburzenia metabolizmu folianów)

Opis

Kompleksowe badanie genetyczne ryzyka trombofilii i zaburzeń cyklu folianowego.

Obecność genetycznej predyspozycji do trombofilii wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powikłań ciąży: nawracających poronień, niewydolności łożyska, opóźnienia wzrostu płodu i późnej toksykozy. Polimorfizmy genów F2, F5, F7, F13, FGB, PAI-1, ITGA2, ITGB3 oraz MTHFR, MTRR, MTR mogą również powodować rozwój zakrzepicy żylnej.

Trombofilia
Trombofilia - patologiczna zmiana w układzie krzepnięcia krwi prowadząca do tworzenia się skrzepów krwi.

Trombofilia może być dziedziczna i nabyta. Nabyta trombofilia może wystąpić podczas ciąży lub otyłości. Pojawienie się trombofilii może być spowodowane przyczynami zewnętrznymi: zabiegiem chirurgicznym, stosowaniem hormonalnych środków antykoncepcyjnych, zespołem antyfosfolipidowym, wzrostem poziomu homocysteiny, paleniem lub długim okresem bezruchu. W trombofilii dziedzicznej zachodzą zmiany w genach odpowiedzialnych za utrzymanie hemostazy.

Najpowszechniejszymi znanymi czynnikami genetycznymi predysponującymi do zakrzepicy są polimorfizmy w genach czynników krzepnięcia F2 (c. * 97G> A) i F5 (c. 1601G> A) oraz polimorfizmy w genach cyklu folianowego (reduktaza metylenotetrahydrofolianowa, MTHFR; reduktaza syntazy metioniny, MTRR; syntaza metioniny, MTR). Polimorfizmy w genach czynników F2 i F5 mają większy udział w ryzyku rozwoju trombofilii i mają niezależne znaczenie kliniczne. Jednoczesne wykrycie kilku czynników genetycznych predysponujących do stanów zakrzepowych znacząco zwiększa ryzyko zakrzepicy.

Zakrzepica jest najczęstszym objawem trombofilii
W przypadku zakrzepicy w naczyniach tworzą się skrzepy krwi, które blokują przepływ krwi. Może prowadzić do rozwoju zakrzepicy tętniczej i żylnej, która z kolei jest często przyczyną zawału mięśnia sercowego, choroby wieńcowej, udaru, zatorowości płucnej itp. Najczęstszym objawem zakrzepicy jest zwiększona skłonność do zakrzepicy..

Gene F2
Gen F2 koduje sekwencję aminokwasową białka protrombiny. Protrombina lub czynnik krzepnięcia II jest jednym z głównych składników układu krzepnięcia krwi. W wyniku jej enzymatycznego rozszczepienia powstaje trombina. Ta reakcja jest pierwszym etapem tworzenia się skrzepu krwi..

Polimorfizm genu F2 (20210 G-> A) jest spowodowany zastąpieniem podstawy nukleotydowej guaniny (G) adeniną (A) w pozycji 20210 genu, co prowadzi do zwiększonej ekspresji genu w przypadku wariantu A. Nadmierna produkcja protrombiny jest czynnikiem ryzyka zawału mięśnia sercowego, różnych zakrzepów, w tym zatorowości płucnej, która często kończy się zgonem. Niekorzystny wariant polimorfizmu (A) jest dziedziczony w sposób autosomalny dominujący. Oznacza to, że istnieje zwiększone ryzyko trombofilii nawet w przypadku heterozygotycznej postaci polimorfizmu..

Gene F5
Gen F5 koduje sekwencję aminokwasową białka - czynnik krzepnięcia V (czynnik Leiden). Funkcją czynnika krzepnięcia V jest aktywacja reakcji tworzenia trombiny z protrombiny.

Polimorfizm (1691 G-> A (R506Q)) genu F5 wynika z zastąpienia zasady nukleotydowej guaniny (G) adeniną (A) w pozycji 1691, co prowadzi do substytucji aminokwasów argininy na glutaminę w pozycji 506. Podstawienie aminokwasu nadaje stabilność aktywnej postaci czynnika Leiden na rozszczepiające działanie regulującego enzymu, co prowadzi do hiperkoagulacji (zwiększonej krzepliwości) krwi. Nosiciele wariantu A mają zwiększoną skłonność do rozwoju zakrzepicy naczyniowej, która jest czynnikiem ryzyka zakrzepicy żylnej i tętniczej, zawału mięśnia sercowego i udaru mózgu. Obecność tego wariantu polimorfizmu niesie poważne zagrożenie dla kobiet w ciąży, zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia szeregu powikłań ciąży: wczesne poronienie, opóźniony rozwój płodu, późna toksykoza, niewydolność płodu itp..

Gene F7
Gen F7 koduje czynnik krzepnięcia, który bierze udział w tworzeniu skrzepu krwi. Wariant 353Gln (10976A) prowadzi do spadku wydajności (ekspresji) genu czynnika VII i jest czynnikiem ochronnym w rozwoju zakrzepicy i zawału mięśnia sercowego. W badaniu pacjentów ze zwężeniem tętnic wieńcowych i zawałem mięśnia sercowego stwierdzono, że obecność mutacji 10976A prowadzi do obniżenia poziomu czynnika VII we krwi o 30% i 2-krotnego zmniejszenia ryzyka zawału mięśnia sercowego, nawet przy widocznej miażdżycy tętnic wieńcowych. W grupie pacjentów bez zawału mięśnia sercowego stwierdzono zwiększoną częstość występowania odpowiednio hetero- i homozygotycznych genotypów 10976A, G / A i G / G..

Gene F13
Gen F13 koduje czynnik XIII. Ten czynnik stabilizujący fibrynę lub fibrynaza bierze udział w tworzeniu nierozpuszczalnej fibryny, która jest podstawą skrzepu krwi lub skrzepliny. Skrzepliny powstałe w obecności fibrynazy bardzo powoli ulegają lizie. Wzrostowi aktywności czynnika XIII towarzyszy wzrost adhezyjności i agregacji płytek krwi. U pacjentów z powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi aktywność fibrynazy jest zwiększona.

Mutację 134Leu obserwuje się u 51% kobiet z nawracającymi poronieniami. Ryzyko nawracającego poronienia jest jeszcze wyższe u osób, które są nosicielami mutacji 134Leu w połączeniu z mutacją 5G / 4G w genie PAI-1.

PAI-1
Gen PAI1 koduje inhibitor aktywatora plazminogenu typu I SERPINE1. PAI1 jest składnikiem układu antykoagulacyjnego krwi. Mutacje 5G / 4G i 4G / 4G prowadzą do nadprodukcji. W rezultacie wzrasta ryzyko zakrzepicy. Homozygotyczna mutacja 4G / 4G jest czynnikiem ryzyka rozwoju zakrzepicy, w tym zakrzepicy żyły wrotnej i zakrzepicy narządów wewnętrznych, a także zawału mięśnia sercowego, rodzinnej predyspozycji do choroby niedokrwiennej serca. Prowadzi również do powikłań ciąży, takich jak ciężki stan przedrzucawkowy (u nosicieli genotypu 5G / 4G ryzyko wzrasta 2-krotnie, a u kobiet z genotypem 4G / 4G 4-krotnie), wczesne zatrzymanie rozwoju, wewnątrzmaciczna śmierć płodu, niedożywienie i retencja wewnątrzmaciczna. rozwój, przewlekłe niedotlenienie płodu wewnątrzmacicznego, przedwczesne dojrzewanie łożyska.

Wyznaczenie specjalnej profilaktyki w czasie ciąży: małe dawki kwasu acetylosalicylowego i małe dawki preparatów heparyny mogą prawie całkowicie wyeliminować ryzyko powikłań ciąży u kobiet z genotypami 5G / 4G i 4G / 4G.

Gene ITGB3
Gen ITGB3 koduje sekwencję aminokwasową cząsteczki białka receptora fibrynogenu płytkowego. Ten receptor zapewnia interakcję płytek krwi z fibrynogenem osocza krwi, co prowadzi do agregacji płytek i tworzenia skrzepliny.

Gene ITGA2
Gen ITGA2 koduje sekwencję aminokwasów podjednostki a2 integryn - wyspecjalizowanych receptorów płytkowych, dzięki którym płytki krwi oddziałują z białkami tkankowymi odsłoniętymi w przypadku uszkodzenia ściany naczynia. Dzięki integrynom płytki krwi tworzą monowarstwę w obszarze uszkodzonych tkanek, co jest warunkiem koniecznym włączenia kolejnych ogniw układu krzepnięcia krwi, co chroni organizm przed utratą krwi.

Gen FGB
Gen FGB koduje sekwencję aminokwasową łańcucha beta fibrynogenu. Fibrynogen zajmuje jedno z głównych miejsc w układzie krzepnięcia krwi. Fibryna powstaje z fibryny - głównego składnika skrzepu krwi.

Zaburzenia cyklu folianowego


Gen MTHFR
Gen MTHFR koduje sekwencję aminokwasów enzymu metabolizmu homocysteiny. Homocysteina jest produktem metabolicznym metioniny, jednego z 8 niezbędnych aminokwasów w organizmie. Ma wyraźny toksyczny wpływ na komórkę. Krążąc we krwi, homocysteina uszkadza naczynia krwionośne, zwiększając w ten sposób krzepnięcie krwi i tworzenie się mikrozakrzepów w naczyniach. Zmniejszona aktywność reduktazy metylenotetrahydrofolianu jest jedną z ważnych przyczyn gromadzenia się homocysteiny we krwi..

Niedobór MTHFR prowadzi do zmniejszenia metylacji DNA, co prowadzi do aktywacji wielu genów komórkowych, w tym onkogenów. W przypadku obniżonej aktywności MTHFR w ciąży zwiększa się wpływ teratogennych i mutagennych czynników środowiskowych.

Wiadomo, że około dziesięciu wariantów genu MTHFR wpływa na działanie enzymu. Najlepiej zbadany polimorfizm 677 C-> T (A223V).

Polimorfizm 677 C-> T (A223V) jest związany z substytucją tyminy (T) w miejsce cytozyny (C) w pozycji nukleotydu 677. Prowadzi to do zamiany reszty aminokwasowej alaniny na walinę w pozycji 223, która odnosi się do miejsca cząsteczki enzymu odpowiedzialnego za wiązanie kwasu foliowego. U osób homozygotycznych pod względem tego wariantu (genotyp T / T) enzym MTHFR jest wrażliwy na temperaturę i traci aktywność o około 65%. Wariant T jest związany z czterema grupami chorób wieloczynnikowych: układu sercowo-naczyniowego, wad rozwojowych płodu, gruczolaka jelita grubego oraz raka piersi i jajnika. U kobiet w ciąży z genotypem T / T niedobór kwasu foliowego może prowadzić do wad płodu, w tym niewydolności cewy nerwowej. Nosiciele tego genotypu są narażeni na wysokie ryzyko wystąpienia skutków ubocznych w przypadku niektórych leków stosowanych w chemioterapii raka, takich jak metotreksat. Niekorzystny wpływ polimorfizmu wariantu T silnie zależy od czynników zewnętrznych - niskiej zawartości folianów w pożywieniu, palenia tytoniu, spożycia alkoholu. Połączenie genotypu T / T i zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego zwiększa ryzyko dysplazji szyjki macicy. Suplementacja kwasem foliowym może znacznie zmniejszyć ryzyko następstw tego wariantu polimorfizmu.

Gen MTRR
Gen MTRR koduje cytoplazmatyczny enzym reduktazę syntazy metioniny (MCP). Enzym odgrywa ważną rolę w syntezie białek i bierze udział w wielu reakcjach biochemicznych związanych z przenoszeniem grup metylowych. Jedną z funkcji MCP jest odwrócenie konwersji homocysteiny do metioniny.

Gen MTR
Gen MTR koduje cytoplazmatyczny enzym syntazę metioniny (alternatywna nazwa to S-metylotransferaza 5-metylotetrahydrofolianu-homocysteiny). Katalizuje powtórną metylację homocysteiny z utworzeniem metioniny, kobalamina działa jako kofaktor (prekursor witaminy B₁₂).

Wskazania:

• kobiety z pierwszym epizodem ŻChZZ, które wystąpiło w ciąży, w okresie poporodowym lub w trakcie przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych;
• kobiety z niewyjaśnioną wewnątrzmaciczną śmiercią płodu w drugim lub trzecim trymestrze ciąży;
• kobiety z pierwszym epizodem ŻChZZ otrzymujące hormonalną terapię zastępczą;
  
• pacjenci z historią powtarzających się przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ);
• pacjenci z pierwszym epizodem ŻChZZ w wieku poniżej 50 lat;
• pacjenci z pierwszym epizodem ŻChZZ przy braku środowiskowych czynników ryzyka w każdym wieku;
• pacjenci z pierwszym epizodem ŻChZZ o nietypowej lokalizacji anatomicznej (żyły mózgowe, krezkowe, wątrobowe, żyła wrotna itp.);
• pacjenci z pierwszym epizodem ŻChZZ w dowolnym wieku, którzy mają krewnych pierwszego stopnia (rodzice, dzieci, rodzeństwo) z zakrzepicą poniżej 50 roku życia.

Trening
Testy genetyczne nie wymagają specjalnego szkolenia. Zaleca się pobranie krwi nie wcześniej niż 4 godziny po ostatnim posiłku.

Przed postawieniem diagnozy nie zaleca się narażania się na stresujące sytuacje, spożywanie napojów alkoholowych i palenie.

Dieta i leki nie wpływają na wynik testu.

Interpretacja wyników
Aby zinterpretować wyniki badań genetycznych, wymagana jest konsultacja z genetykiem.

Rozszerzona trombofilia

Informacje o badaniu

Badanie 12 czynników genetycznych trombofilii służy do oceny ryzyka zakrzepicy i innych powikłań u osób zagrożonych.

Badanie obejmuje analizę 12 parametrów:

• Czynnik krzepnięcia II (trombina F2).
• Współczynnik krzepnięcia V (czynnik F5 Leiden), czynnik V Leiden.
• Czynnik krzepnięcia VII (prokonwertyna F7).
• Czynnik krzepnięcia XIII (F13A1).
• Fibrynogen (czynnik krzepnięcia 1), FGB.
• Integrin alfa 2 ITGA2.
• Integryna, beta 3 (glikoproteina płytkowa IIIa), ITGB3.
• Inhibitor aktywatora plazminogenu SERPINE1 (PAI1).
• Reduktaza metylenotetrahydrofolianu (MTHFR).
• Reduktaza metylenotetrahydrofolianu (MTHFR).
• MTR syntazy metioniny.
• MTRR reduktazy syntazy metioniny.

Trombofilia to predyspozycja do tworzenia się skrzepów krwi (skrzepów krwi) w świetle naczynia o charakterze dziedzicznym lub nabytym. Skrzepy krwi blokują przepływ krwi, powodując chorobę wieńcową, zatorowość płucną, udary i zawały serca.

Za rozwój trombofilii mutacje w niektórych genach są odpowiedzialne za czynniki krzepnięcia, czynniki płytkowe i czynniki fibrynrolizowe (układ antykoagulacyjny). U osób zdrowych układy krzepnięcia i antykoagulacji krwi są zrównoważone, co zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi i nadmiernemu krwawieniu. W niektórych patologiach, w tym trombofilii, równowaga jest zaburzona.

Nie ma leczenia trombofilii, ale istnieją skuteczne środki zapobiegawcze, które mogą zapobiec rozwojowi powikłań.

Analiza jest molekularnym badaniem genetycznym genów czynników krzepnięcia, fibrynolizy, receptorów płytkowych, których zmiana w aktywności powoduje tendencję do zwiększonego tworzenia się skrzepliny. W rozwoju choroby mogą brać udział geny enzymów odpowiedzialnych za metabolizm kwasu foliowego. Mutacje w nich prowadzą do zmian miażdżycowych i zakrzepowych w naczyniach..

Wskazania do celów badania

• Historia rodzinna dziedzicznej choroby zakrzepowo-zatorowej.
• Historia zakrzepicy:
• pojedyncza zakrzepica do 50 lat;
• powtarzająca się zakrzepica;
• przypadek zakrzepicy w każdym wieku z historią rodzinną;
• zakrzepica o nietypowej lokalizacji (żyły wrotne, krezkowe, mózgowe);
• zakrzepica o nieznanej etiologii po 50 latach.
• Sytuacje wysokiego ryzyka:
• masowe interwencje chirurgiczne;
• przedłużone unieruchomienie;
• choroby onkologiczne;
• chemoterapia.
• Udar niedokrwienny.
• Choroby sercowo-naczyniowe.
• Przepisywanie standardowej terapii przeciwpłytkowej.
• Stosowanie antykoncepcji hormonalnej lub hormonalnej terapii zastępczej.
• Planowanie ciąży u kobiet z historią zakrzepicy, krewnych I stopnia z rozpoznaną dziedziczną trombofilią lub w rodzinie powikłań zakrzepowo-zatorowych.
• Skomplikowana historia położnicza.

Przeciwwskazania i ograniczenia

Nie ma absolutnych przeciwwskazań.

Przygotowanie do badań

• Musisz oddać krew na czczo po 8 godzinach postu.
• Na dzień przed pobraniem materiału biologicznego zaleca się odstawienie alkoholu, zażywanie leków, spożywanie tłustych potraw oraz duży wysiłek fizyczny..
• Na 1-2 godziny przed badaniem należy powstrzymać się od picia kawy, mocnej herbaty i słodkich napojów gazowanych, palenia.
• Nie zaleca się wykonywania badań w dniu po masażu, fizjoterapii, USG i RTG.

Metoda badań

PCR w czasie rzeczywistym.

Format prezentacji wyników, jednostki [i analizator, jeśli to możliwe]

Wyniki przedstawiane są w postaci obecności lub braku zamiany dla każdego punktu. Analizator DT-96.

F2: 20210 G> A wariant G / G (normalny), G / A (mutacja heterozygotyczna), A / A (mutacja homozygotyczna).

F5: 1691 G> A (Arg506Gln) wariant G / G (normalny), G / A (mutacja heterozygotyczna), A / A (mutacja homozygotyczna).

F7: 10976 G> A (Arg353Gln) wariant G / G (normalny), G / A (mutacja heterozygotyczna), A / A (mutacja homozygotyczna).

F13: wariant G> T (Val34Leu) Val / Val (normalny), Val / Leu (mutacja heterozygotyczna), Leu / Leu (mutacja homozygotyczna).

FGB: -455 G> A wariant G / G (normalny), G / A (mutacja heterozygotyczna), A / A (mutacja homozygotyczna).

ITGA2: 807 C> T (Phe224 Phe) wariant C / C (normalny), C / T (mutacja heterozygotyczna), T / T (mutacja homozygotyczna).

ITGB3: 1565 T> C (Leu33Pro) Leu / Leu wariant (normalny), Leu / Pro (mutacja heterozygotyczna), Pro / Pro (mutacja homozygotyczna).

PAI-1: -675 5G> 4G wariant 5G / 5G (normalny), 5G / 4G (mutacja heterozygotyczna), 4G / 4G (mutacja homozygotyczna).

Wskaźniki analityczne

Ilość analizowanego DNA musi wynosić co najmniej 1,0 ng.

Czynniki osoczowe układu krzepnięcia krwi. Badania polimorfizmów w genach: F2 (20210, G> A), F5 (R534Q, G> A), F7 (R353Q, G> A), FGB (455, G> A), SERPINE1 / PAI-1 (-675, 5G> 4G)

Koszt usługi:

4900 rub. * Zamówienie

Okres realizacji:5 - 12 k.d.

• Klasa premium (dla kobiet 30+) - I 42810 rub. Program ten jest częścią kompleksowego badania laboratoryjnego przeznaczonego dla kobiet powyżej 30 roku życia w celu wykrycia zaburzeń różnych narządów i układów organizmu, głównie charakterystycznych dla tego wieku. Zamówić

Zamówić W ramach kompleksu jest tańszePodany termin nie obejmuje dnia pobrania biomateriału

Co najmniej 3 godziny po ostatnim posiłku. Możesz pić wodę bez gazu.

Metoda badawcza: Określenie sekwencji nukleotydów odpowiednich loci genetycznych metodą pirosekwencjonowania przy użyciu odczynników i sprzętu firmy Qiagen (Niemcy).

Badania polimorfizmów w genach:

• F2 (protrombina, 20210, G> A), rs1799963
• F5 (mutacja Leiden, R534Q, G> A), rs6025
• F7 (czynnik krzepnięcia VII, R353Q, G> A), rs6046
• FGB (fibrynogen A), rs1800790
• SERPINE1 lub PAI-1 (inhibitor aktywatora plazminogenu, - 675, 5G> 4G), rs1799768

Polimorfizmy genów kodujących czynniki osoczowe układu krzepnięcia krwi zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia zakrzepicy żylnej i związanych z nią powikłań, przede wszystkim w żyłach kończyn dolnych, a także żyłach mózgowych, krezkowych, wątrobowych i wrotnych. Jednoczesna identyfikacja kilku czynników genetycznych predyspozycji do stanów zakrzepowych znacząco zwiększa ryzyko zakrzepicy. Na przykład jednoczesne wykrycie alleli ryzyka w genach F2 i F5 u pacjenta zwiększa ryzyko wystąpienia zakrzepicy 22-krotnie, a ich oddzielne oznaczenie tylko 2-krotnie.

Świadomość, że dana osoba ma wrodzoną trombofilię, mieszaną trombofilię lub po prostu zwiększone genetyczne ryzyko zakrzepicy znacząco wpływa na:

• do przygotowania przedoperacyjnego i postępowania pooperacyjnego;
• przygotowanie i prowadzenie ciąży i porodu;
• w sprawie rozwoju indywidualnej profilaktyki zakrzepicy i wyznaczenia szeregu leków itp..

Należy pamiętać o dodatkowych czynnikach zwiększających ryzyko wystąpienia trombofilii:

• wysokie ciśnienie krwi;
• sklerotyczne zmiany naczyniowe;
• wysoki poziom cholesterolu;
• złe nawyki (nadużywanie napojów alkoholowych, palenie itp.);
• ciężkie procesy i choroby patologiczne (nowotwory złośliwe, choroba popromienna, choroby narządów wewnętrznych, zwłaszcza wątroby).

Niniejsze badanie ma na celu zidentyfikowanie mutacji polimorficznych w genach, które aktywują lub dezaktywują różne połączenia układu krzepnięcia krwi i zwiększają lub zmniejszają prawdopodobieństwo zakrzepicy żylnej..

Określenie sekwencji nukleotydów odpowiednich loci genetycznych przeprowadza się metodą pirosekwencjonowania przy użyciu odczynników i sprzętu firmy Qiagen (Niemcy).

Zalety metody:

• wysoka wartość predykcyjna zidentyfikowanych czynników ryzyka;
• dokładność określenia genotypu;
• Analiza na obecność mutacji wystarczy przeprowadzić raz w życiu.

WSKAZANIA DO BADANIA:

• Przedobjawowe określenie ryzyka wystąpienia zakrzepicy żylnej;
• Nawracające przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej;
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przed 50 rokiem życia;
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przy braku środowiskowych czynników ryzyka w dowolnym wieku;
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej o nietypowej lokalizacji anatomicznej (żyły mózgowe, krezkowe, wątrobowe, wrotne itp.);
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u osób w każdym wieku, które mają krewnych pierwszego stopnia (rodzice, dzieci, siostry, bracia) z zakrzepicą poniżej 50 roku życia;
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, który wystąpił w czasie ciąży, w okresie poporodowym lub podczas przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych;
• Niewyjaśniona śmierć wewnątrzmaciczna płodu w drugim lub trzecim trymestrze ciąży, nieprawidłowości w budowie i funkcji łożyska, patologia porodu, opóźniony rozwój płodu;
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej podczas stosowania hormonalnej terapii zastępczej;
• Choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca tętnic lub zakrzepica żylna;
• Zespół antyfosfolipidowy.

INTERPRETACJA WYNIKÓW:

Dla każdego polimorfizmu w formularzu odpowiedzi, w kolumnie „Wynik” wskazany jest jego stan alleliczny: „Heterozygota” lub „Homozygota”.

Przykład wyniku badania. Polimorfizmy genów kodujących czynniki plazmatyczne układu krzepnięcia krwi

Parametr	Wynik
Polimorfizm w genie F2 (protrombina, 20210, G> A), rs1799963	GA
Polimorfizm w genie F5 (mutacja Leiden, R534Q, G> A), rs6025	AA
Polimorfizm w genie F7 (czynnik krzepnięcia VII, R353Q, G> A), rs6046	GG
Polimorfizm w genie FGB (fibrynogen, 455, G> A), rs1800790	AA
Polimorfizm w genie SERPINE1 (inhibitor aktywatora plazminogenu, - 675, 5G> 4G), rs1799768	5G / 4G
Komentarz laboratoryjny. Ten sam polimorfizm, będący czynnikiem ryzyka jednej choroby / stanu, może mieć działanie ochronne na inne choroby. Do interpretacji wyników wymagana jest konsultacja z lekarzem specjalistą.
Uwaga laboratoryjna. W tym badaniu nie ma wartości odniesienia..

• Jeśli któryś z Twoich bliskich ma 1 lub 2 linie pokrewieństwa (1 linia pokrewieństwa: matka, ojciec; 2 linie pokrewieństwa: siostry, bracia, babcie, dziadkowie) zostały zidentyfikowane czynniki genetyczne predyspozycje do chorób zakrzepowych, prosimy o wskazanie tej informacji.
• Identyfikacja predyspozycji genetycznych determinuje jedynie zwiększone ryzyko rozwoju choroby, a nie jej obowiązkowy rozwój, takim pacjentom prowadzi się ambulatoryjną obserwację i prewencję.
• W przypadku wykrycia polimorfizmu w genach kodujących czynniki osocza układu krzepnięcia krwi zaleca się regularne badanie laboratoryjne zgodnie z programem 300006 System hemostazy (badanie przesiewowe) i inne badania laboratoryjne.
• W razie potrzeby, zgodnie z wynikami badań, wniosek jest sporządzany przez genetyka (kod serwisowy 181014).
• Wniosek genetyka dotyczy tylko usług wykonywanych w laboratorium CMD.
• Genetyk opisuje wynik w ciągu 10 dni roboczych po przygotowaniu testu genetycznego.
• Wniosek genetyka zawiera wyjaśnienie znaczenia zidentyfikowanego genotypu, możliwych mechanizmów patogenetycznych związanych z rozwojem określonych schorzeń, indywidualnych zagrożeń związanych z rozwojem stanów patologicznych oraz zaleceń dotyczących profilaktyki, diagnozy i możliwych sposobów postępowania z pacjentem (w porozumieniu z lekarzem prowadzącym).

Zwracamy uwagę na fakt, że interpretację wyników badań, postawienie diagnozy, a także wyznaczenie leczenia zgodnie z ustawą federalną nr 323-FZ „O podstawach ochrony zdrowia obywateli Federacji Rosyjskiej” z dnia 21 listopada 2011 r. Musi przeprowadzić lekarz o odpowiedniej specjalizacji.

"[" serv_cost "] => string (4)" 4900 "[" cito_price "] => NULL [" parent "] => string (3)" 392 "[10] => string (1)" 1 "[ "limit"] => NULL ["bmats"] => tablica (1) < [0]=>tablica (3) < ["cito"]=>string (1) "N" ["own_bmat"] => string (2) "12" ["name"] => string (22) "Blood with EDTA" >> ["within"] => array (1) < [0]=>tablica (5) < ["url"]=>string (46) "premium - klass-dla-zhenshhin-30-chast-1-300142" ["name"] => string (55) "Klasa premium (dla kobiet 30+) - I" ["serv_cost" ] => string (5) "42810" ["opisanie"] => string (2303) "

Program ten jest częścią kompleksowego badania laboratoryjnego przeznaczonego dla kobiet powyżej 30 roku życia w celu wykrycia zaburzeń w różnych narządach i układach organizmu, głównie charakterystycznych dla tej grupy wiekowej: morfologia krwi, biochemiczne markery zapalenia, diagnostyka czynności wątroby, choroby układu krążenia. układ, nerki, tarczyca, żołądek, trzustka, jelita, cukrzyca typu 2, ryzyko miażdżycy, badanie hormonów płciowych, ocena stanu różnych witamin, ocena stanu układu odpornościowego w chorobach alergicznych, chorobach pasożytniczych, markery nowotworowe; genetyczne predyspozycje do powikłań ciąży, zakrzepicy, raka piersi i jajnika.

Wskazania do badania:

• rozszerzone badanie profilaktyczne kobiet powyżej 30 roku życia.

Zwracamy uwagę na fakt, że interpretację wyników badań, diagnozę, a także wyznaczenie leczenia, zgodnie z Ustawą Federalną nr 323-FZ „O podstawach ochrony zdrowia obywateli Federacji Rosyjskiej” z dnia 21 listopada 2011 r., Musi przeprowadzić lekarz o odpowiedniej specjalizacji.

"[" catalog_code "] => string (6)" 300142 ">>>

Biomateriał i dostępne metody pobierania:

Typ	W biurze
Krew z EDTA

Przygotowanie do badań:

Co najmniej 3 godziny po ostatnim posiłku. Możesz pić wodę bez gazu.

Metoda badawcza: Określenie sekwencji nukleotydów odpowiednich loci genetycznych metodą pirosekwencjonowania przy użyciu odczynników i sprzętu firmy Qiagen (Niemcy).

Badania polimorfizmów w genach:

• F2 (protrombina, 20210, G> A), rs1799963
• F5 (mutacja Leiden, R534Q, G> A), rs6025
• F7 (czynnik krzepnięcia VII, R353Q, G> A), rs6046
• FGB (fibrynogen A), rs1800790
• SERPINE1 lub PAI-1 (inhibitor aktywatora plazminogenu, - 675, 5G> 4G), rs1799768

Polimorfizmy genów kodujących czynniki osoczowe układu krzepnięcia krwi zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia zakrzepicy żylnej i związanych z nią powikłań, przede wszystkim w żyłach kończyn dolnych, a także żyłach mózgowych, krezkowych, wątrobowych i wrotnych. Jednoczesna identyfikacja kilku czynników genetycznych predyspozycji do stanów zakrzepowych znacząco zwiększa ryzyko zakrzepicy. Na przykład jednoczesne wykrycie alleli ryzyka w genach F2 i F5 u pacjenta zwiększa ryzyko wystąpienia zakrzepicy 22-krotnie, a ich oddzielne oznaczenie tylko 2-krotnie.

Świadomość, że dana osoba ma wrodzoną trombofilię, mieszaną trombofilię lub po prostu zwiększone genetyczne ryzyko zakrzepicy znacząco wpływa na:

• do przygotowania przedoperacyjnego i postępowania pooperacyjnego;
• przygotowanie i prowadzenie ciąży i porodu;
• w sprawie rozwoju indywidualnej profilaktyki zakrzepicy i wyznaczenia szeregu leków itp..

Należy pamiętać o dodatkowych czynnikach, które zwiększają ryzyko wystąpienia trombofilii:

• wysokie ciśnienie krwi;
• sklerotyczne zmiany naczyniowe;
• wysoki poziom cholesterolu;
• złe nawyki (nadużywanie napojów alkoholowych, palenie itp.);
• ciężkie procesy i choroby patologiczne (nowotwory złośliwe, choroba popromienna, choroby narządów wewnętrznych, zwłaszcza wątroby).

Niniejsze badanie ma na celu zidentyfikowanie mutacji polimorficznych w genach, które aktywują lub dezaktywują różne ogniwa układu krzepnięcia krwi i zwiększają lub zmniejszają prawdopodobieństwo powstania zakrzepicy żylnej.

Określenie sekwencji nukleotydów odpowiednich loci genetycznych przeprowadza się metodą pirosekwencjonowania przy użyciu odczynników i sprzętu firmy Qiagen (Niemcy).

Zalety metody:

• wysoka wartość predykcyjna zidentyfikowanych czynników ryzyka;
• dokładność określenia genotypu;
• Analiza na obecność mutacji wystarczy przeprowadzić raz w życiu.

WSKAZANIA DO BADANIA:

• Przedobjawowe określenie ryzyka wystąpienia zakrzepicy żylnej;
• Nawracające przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej;
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przed 50 rokiem życia;
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przy braku środowiskowych czynników ryzyka w dowolnym wieku;
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej o nietypowej lokalizacji anatomicznej (żyły mózgowe, krezkowe, wątrobowe, wrotne itp.);
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u osób w każdym wieku, które mają krewnych pierwszego stopnia (rodzice, dzieci, siostry, bracia) z zakrzepicą poniżej 50 roku życia;
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, który wystąpił w czasie ciąży, w okresie poporodowym lub podczas przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych;
• Niewyjaśniona śmierć wewnątrzmaciczna płodu w drugim lub trzecim trymestrze ciąży, nieprawidłowości w budowie i funkcji łożyska, patologia porodu, opóźniony rozwój płodu;
• Pierwszy epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej podczas stosowania hormonalnej terapii zastępczej;
• Choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca tętnic lub zakrzepica żylna;
• Zespół antyfosfolipidowy.

INTERPRETACJA WYNIKÓW:

Dla każdego polimorfizmu w formularzu odpowiedzi, w kolumnie „Wynik” wskazany jest jego stan alleliczny: „Heterozygota” lub „Homozygota”.

Przykład wyniku badania. Polimorfizmy genów kodujących czynniki plazmatyczne układu krzepnięcia krwi

Parametr	Wynik
Polimorfizm w genie F2 (protrombina, 20210, G> A), rs1799963	GA
Polimorfizm w genie F5 (mutacja Leiden, R534Q, G> A), rs6025	AA
Polimorfizm w genie F7 (czynnik krzepnięcia VII, R353Q, G> A), rs6046	GG
Polimorfizm w genie FGB (fibrynogen, 455, G> A), rs1800790	AA
Polimorfizm w genie SERPINE1 (inhibitor aktywatora plazminogenu, - 675, 5G> 4G), rs1799768	5G / 4G
Komentarz laboratoryjny. Ten sam polimorfizm, będący czynnikiem ryzyka jednej choroby / stanu, może mieć działanie ochronne na inne choroby. Do interpretacji wyników wymagana jest konsultacja z lekarzem specjalistą.
Uwaga laboratoryjna. W tym badaniu nie ma wartości odniesienia..

• Jeśli któryś z Twoich bliskich ma 1 lub 2 linie pokrewieństwa (1 linia pokrewieństwa: matka, ojciec; 2 linie pokrewieństwa: siostry, bracia, babcie, dziadkowie) zostały zidentyfikowane czynniki genetyczne predyspozycje do chorób zakrzepowych, prosimy o wskazanie tej informacji.
• Identyfikacja predyspozycji genetycznych determinuje jedynie zwiększone ryzyko rozwoju choroby, a nie jej obowiązkowy rozwój, takim pacjentom prowadzi się ambulatoryjną obserwację i prewencję.
• W przypadku wykrycia polimorfizmu w genach kodujących czynniki osocza układu krzepnięcia krwi zaleca się regularne badanie laboratoryjne zgodnie z programem 300006 System hemostazy (badanie przesiewowe) i inne badania laboratoryjne.
• W razie potrzeby, zgodnie z wynikami badań, wniosek jest sporządzany przez genetyka (kod serwisowy 181014).
• Wniosek genetyka dotyczy tylko usług wykonywanych w laboratorium CMD.
• Genetyk opisuje wynik w ciągu 10 dni roboczych po przygotowaniu testu genetycznego.
• Wniosek genetyka zawiera wyjaśnienie znaczenia zidentyfikowanego genotypu, możliwych mechanizmów patogenetycznych związanych z rozwojem określonych schorzeń, indywidualnych zagrożeń związanych z rozwojem stanów patologicznych oraz zaleceń dotyczących profilaktyki, diagnozy i możliwych sposobów postępowania z pacjentem (w porozumieniu z lekarzem prowadzącym).

Zwracamy uwagę na fakt, że interpretację wyników badań, postawienie diagnozy, a także wyznaczenie leczenia zgodnie z ustawą federalną nr 323-FZ „O podstawach ochrony zdrowia obywateli Federacji Rosyjskiej” z dnia 21 listopada 2011 r. Musi przeprowadzić lekarz o odpowiedniej specjalizacji.