Zator i zakrzepica innych żył (I82)

Wyłączone: zator i zakrzepica żylna:

• mózgowe (I63.6, I67.6)
• wieńcowy (I21-I25)
• wewnątrzczaszkowe i rdzeniowe, septyczne lub NOS (G08)
• wewnątrzczaszkowe, niechorogenne (I67.6)
• rdzeniowy, niechorogenny (G95.1)
• kończyny dolne (I80.-)
• krezkowy (K55.0)
• portal (I81)
• płucne (I26.-)
• komplikuje:
  • aborcja, ciąża pozamaciczna lub trzonowa (O00-O07, O08.8)
  • ciąża, poród i połóg (O22.-, O87.-)

Szukaj w tekście ICD-10

Szukaj według kodu ICD-10

Wyszukiwanie alfabetyczne

• I
• b
• W
• re
• re
• mi
• fa
• Z
• I
• DO
• L
• M
• H.
• O
• P.
• R
• OD
• T
• Mieć
• fa
• X
• do
• H.
• Sh
• U
• mi
• YU
• ja

Klasy ICD-10

• I Niektóre choroby zakaźne i pasożytnicze
  (A00-B99)

W Rosji Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób 10. rewizji (ICD-10) została przyjęta jako jeden dokument normatywny uwzględniający częstość występowania, przyczyny odwołań ludności do placówek medycznych wszystkich oddziałów oraz przyczyny zgonów..

ICD-10 został wprowadzony do praktyki medycznej w całej Federacji Rosyjskiej w 1999 roku rozporządzeniem Ministerstwa Zdrowia Rosji z dnia 27.05.1997. Nr 170

Publikację nowej wersji (ICD-11) planuje WHO w 2017, 2018, 2022 rok.

Zapalenie żył i zakrzepowe zapalenie żył (I80)

W zestawie:

• wewnętrzne zapalenie żył
• zapalenie żył
• zapalenie okołożyłowe
• ropne zapalenie żył

W przypadku konieczności identyfikacji produktu leczniczego, którego użycie spowodowało uszkodzenie, należy zastosować dodatkowy kod przyczyn zewnętrznych (klasa XX).

Wyłączony:

• zapalenie żył i zakrzepowe zapalenie żył:
  • komplikuje:
    • aborcja, ciąża pozamaciczna lub trzonowa (O00-O07, O08.7)
    • ciąża, poród i połóg (O22.-, O87.-)
  • septyczne wewnątrzczaszkowe i rdzeniowe lub NOS (G08)
  • wewnątrzczaszkowy niepiogenny (I67.6)
  • mózgowo-rdzeniowy niepiogenny (G95.1)
  • żyła wrotna (K75.1)
• zespół postphlebitic (I87.0)
• zakrzepowe zapalenie żył wędrowne (I82.1)

Zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych: leczenie, przyczyny, objawy

Zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych według kodu ICB-10 jest złożoną patologią wywoływaną przez zmieniony skład krwi, lepkość i tworzenie się skrzepu w naczyniu. Zakrzep, który całkowicie lub częściowo uniemożliwia normalny ruch krwi żył powierzchownych i głębokich, jest przyczyną zmian w procesach metabolicznych, odżywianiu organizmu jako całości.

Zakrzepica żył głębokich

Obecnie wielu pacjentów nie widzi różnicy między „zakrzepowym zapaleniem żył” a „zakrzepicą żył”. Dlatego wstępnie je zdefiniujemy. Zapalenie żył według kodu mkb-10 to zapalenie ścian naczyń powierzchownych i głębokich w wyniku zakażenia o charakterze ogólnym lub miejscowym.

Zakrzepica żylna wg kodu ICB-10 jest chorobą powierzchownych lub głębokich naczyń krwionośnych spowodowaną zmianą właściwości krzepnięcia substancji odżywczej, deformacjami ścian, spadkiem przepływu krwi itp..

Ze względu na to, że zakrzepica jest stałym towarzyszem zapalenia żył, flebolodzy często przypisują zakrzepowe zapalenie żył i zakrzepicę tej samej chorobie.

Przyczyny choroby

Głównym powodem aktywacji patologii naczyń powierzchownych i głębokich zgodnie z kodem mkb-10 w ludzkim ciele jest brak równowagi we krwi, czyli we wskaźnikach krzepnięcia. Jednocześnie podczas badania często diagnozuje się u pacjenta uszkodzenie ściany naczyniowej, spowalniające przepływ krwi w nogach. Obecność tych trzech czynników u pacjenta nazywana jest „Triadą Wirochowa”.

Znaki „grupy ryzyka”:

• Kategoria wiekowa.
• Otyłość.
• Długie loty, ruchy.
• Złe nawyki (palenie, alkohol).
• Interwencja chirurgiczna.
• Przyjmowanie leków wpływających na stan krwi, krzepliwość żył powierzchownych.
• Ciąża, poród chirurgiczny.
• Uszkodzenie mechaniczne.

Przyczyny rozwoju zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych

Oprócz wszystkich powyższych objawów, jednym z powodów aktywacji patologii może być długi pobyt w pozycji poziomej na osobistą lub obowiązkową prośbę. Z powodu braku skurczu mięśni przez pewien czas w jednej nodze lub we wszystkich kończynach następuje spowolnienie przepływu krwi, pojawia się obrzęk, zaburzony jest odpływ wsteczny.

Często zakrzepicę żył głębokich kończyn dolnych według kodu MCB-10 rozpoznaje się u młodych ludzi, którzy przez długi czas pozostawali w stanie poziomym, pionowym. Na przykład częste długie podróże, wymagania zawodowe (programiści, kierowcy) wymagają od osoby przebywania na jednym stanowisku przez długi czas.

Sekwencja rozwoju patologii

Podobnie jak w przypadku żylaków, po stagnacji krwi, zatruciu produktami próchnicy, zmianie składu krwi pacjenta, tworzy się skrzep krwi, pojawia się obrzęk.

Ryzyko powstania skrzepu w naczyniu wzrasta u pacjentów z tendencją do szybkiego krzepnięcia krwi, po operacji, urazie, upośledzonym ukrwieniu żył powierzchownych.

W 8 na 10 przypadków utworzone małe skrzepy krwi zgodnie z kodem MCB-10 są niezależnie wchłaniane po uruchomieniu mechanizmów wewnętrznej rezerwy do regulacji procesów. Jednak zdarza się również, że powstałe skrzepy krwi nie rozpuszczają się w nodze, ale przesuwają się coraz wyżej w kierunku serca, płuc, oczu, mózgu.

Jeśli po sześciu miesiącach zakrzepica żył głębokich podudzia nie ustąpi, wygląd pozostanie jak przy zaawansowanych żylakach, to możemy śmiało powiedzieć, że patologia stała się przewlekła. Podobnie jak w przypadku żylaków, objawy postaci przewlekłej charakteryzują się obecnością deformacji żył głębokich, tworzeniem się twardych rurek, naruszeniem aparatu zastawkowego, aw wyniku zaniedbania pojawiają się wrzody w miejscach obrzęku..

Klasyfikacja

W zależności od przyczyn zakrzepica krętniczo-udowa dzieli się na typy:

1. Zastały. Patologia objawiła się nieziemskimi zaburzeniami przepływu krwi (noszenie nieodpowiedniej bielizny, ciągłe ściskanie naczyń krwionośnych).
2. Zapalny. Choroba objawia się w wyniku urazów, operacji, ostrych infekcji wirusowych dróg oddechowych, reakcji alergicznych.
3. Hemostatyczny. Stwierdza się, że dochodzi do naruszenia stanu krwi z powodu dysfunkcji narządów wewnętrznych (wątroba, rak, brak równowagi hormonalnej, zaburzenia metaboliczne).

Klasyfikacja patologii głębokich żył kończyn dolnych

W zależności od rodzaju przywiązania skrzepy krwi to:

1. Okluzyjny. Całkowicie zamknij światło naczynia.
2. Ciemieniowy. Częściowo blokuje światło naczynia. Charakteryzuje się częściowym drenażem krwi.
3. Ruchomy. Wyróżnia się dużym rozmiarem skrzepu krwi, który pod wpływem przepływu krwi może blokować przepływ płynu w naczyniach powierzchownych. Eksperci twierdzą, że w ciągu pierwszych trzech lat po rozwoju choroby 7 na 10 osób zmarło z powodu niedrożności płuc, serca i mózgu..
4. Mieszany. Charakteryzuje się zdolnością skrzepu krwi do „podróżowania” zarówno w wstępującym, jak i zstępującym odcinku żylnym.

Objawy choroby

Objawy, że u pacjenta występuje zakrzepica krętniczo-udowa, nie zawsze można zidentyfikować na początkowych etapach rozwoju choroby. Sytuacja taka występuje z powodu możliwości częściowego przywrócenia przepływu krwi przez żyły perforujące..

W większości przypadków objawy manifestacji choroby są diagnozowane nagle, a wraz z tym nie są wyraźnie wyrażone. Jeśli po wysiłku fizycznym pojawi się ból nóg, widoczny jest obrzęk, są wyraźne oznaki zaburzeń krążenia (wzdęcia, ociężałość), należy skontaktować się z flebologiem w celu ustalenia objawów choroby.

Objawy patologii zależą od wielu czynników, z których najważniejszym jest lokalizacja dotkniętej żyły (zakrzepica krętniczo-udowa, naczynia oczne itp.). Najczęstszą chorobą jest zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych, której wizualnymi objawami są obrzęk dotkniętego obszaru, przebarwienie nabłonka nogi w miejscu lokalizacji skrzepu.

Pośrednimi objawami patologii, które często występują przy żylakach, są: obrzęk chorej nogi, wędrujący ból w okolicy łydki, zaczerwienienie nabłonka, uczucie ciężkości.

W zależności od umiejscowienia obrzęku, skrzep krwi może znajdować się w kostce, podudzie, udzie. Należy zauważyć, że dość często oznaki obecności choroby mogą być nieobecne, patologia jest wykrywana na ostatnich etapach, a czasem nawet po śmierci pacjenta.

Im wyższa lokalizacja choroby rozprzestrzenia się żylakami, zakrzepicą, tym większe prawdopodobieństwo śmierci w przypadku pęknięcia zakrzepu.

Objawy ostrej zakrzepicy

Choroba może aktywować następujące objawy i choroby:

• Choroba zastawki serca.
• Miażdżyca tętnic.
• Błonica.
• Tętniak.
• Dur plamisty.
• Okres pooperacyjny.

Objawy ostrej zakrzepicy

Objawy ostrej zakrzepicy pojawiają się we wczesnych stadiach bardzo rzadko, ale jeśli są obecne, to objawiają się jako:

• Bolesne odczucia w okolicy zranionej nogi.
• Spadek temperatury ciała w miejscu obrzęku.
• Ogólny wzrost temperatury.
• Częściowe lub całkowite drętwienie w okolicy obrzęku.
• Odbarwienie kontuzjowanej nogi.
• Brak diagnozy tętna nad obrzękiem.
• Palpacja jest bolesna.

Po rozpoznaniu ostrej zakrzepicy, gdy objawy zostały potwierdzone, konieczna jest hospitalizacja i pilne leczenie obrzęku kończyn dolnych pacjenta.

Diagnozowanie patologii

Przed przepisaniem pacjentowi skutecznego kompleksu do leczenia zakrzepicy nóg należy prawidłowo zdiagnozować wszystkie objawy. Dlatego po zbadaniu pacjenta lekarz diagnozuje wszystkie objawy charakterystyczne dla określonej patologii..

• Objawy Pratta. Występuje wypukłość żył odpiszczelowych, nabłonek błyszczący (ciężki obrzęk).
• Objawy Lowenberga. Charakteryzuje się bolesnymi odczuciami w nodze po próbie pomiaru ciśnienia.
• Objawy Payra. Po ucisku na kostkę pojawia się promieniujący ból mięśnia łydki.

Test krzepnięcia krwi jest jedną z metod diagnozowania patologii

Poprzez badanie zewnętrzne specjalista może porównać objawy, oznaki wyznaczenia dalszych badań lekarskich, a mianowicie:

• Test krzepnięcia krwi.
• Skanowanie dwustronne.
• Flebografię rentgenowską z kontrastem wykonuje się z wątpliwą diagnozą podwójnego skanowania skrzepliny w fałdzie pachwinowym. Istotą metody jest podanie środka kontrastowego do wnętrza żyły i skanowanie za pomocą zdjęcia rentgenowskiego. W ten sposób można wiarygodnie określić lokalizację wewnętrznego skrzepliny i obrzęku.
• Flebologia MR pozwala zidentyfikować skrzeplinę poprzez przekazanie sygnału z poruszającej się krwi. W obecności skrzepliny kanał żylny nie brzmi.

Leczenie

Po zdiagnozowaniu choroby zgodnie z kodem mkb-10 lekarz sporządza dla pacjenta indywidualny kompleks leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego na podstawie stopnia rozwoju, objawów, lokalizacji obrzęku.

Leczenie patologii zależy od embrionalności. Oznacza to, że interwencja chirurgiczna jest obowiązkowa przy diagnozowaniu zarodkowych zakrzepów krwi w obszarze obrzęku. Metoda operacji (usunięcie, opatrunek, szycie, założenie przetoki, zastosowanie filtra cava) zależy całkowicie od umiejscowienia obrzęku i skrzepliny.

Farmakoterapia

Konserwatywna metoda leczenia zakrzepicy jest dozwolona tylko w formie okluzyjnej. W takim przypadku specjalista może przepisać heparynę lub jej pochodne. Działanie leku ma na celu zmniejszenie wskaźników krzepnięcia krwi, zmniejszenie obrzęku.

Leczenie farmakologiczne patologii

Jednak ze względu na możliwe komplikacje lekarze wolą przepisywać heparyny drobnocząsteczkowe. Wygodę samodzielnego podawania leku zapewnia napełniona jednorazowa strzykawka, brak przedawkowania, skuteczne działanie heparyny drobnocząsteczkowej.

Zwróć uwagę, że podczas leczenia zachowawczego w przypadku powikłań pacjent musi przejść badanie USG (zwiększony obrzęk, nowe dolegliwości, pogorszenie stanu).

Aby osiągnąć maksymalną skuteczność leczenia, stosuje się zestaw środków, na który składa się przyjmowanie leków, terapia kompresyjna, specjalne odżywianie, codzienna rutyna.

Metody leczenia

Trimboliza. Zabieg polega na wprowadzeniu do naczynia specjalistycznego leku w celu rozpuszczenia zakrzepu. Zaletą zabiegu jest możliwość całkowitego rozpuszczenia dużych skrzepów, likwidacja obrzęku.

Interwencja chirurgiczna w leczeniu zakrzepicy żył głębokich

Podczas diagnozowania złożonych postaci choroby leczenie zachowawcze jest nieskuteczne, dlatego eksperci zalecają interwencję chirurgiczną (trombektomia, przetokowanie, stentowanie, instalacja filtra cava).

Wybór metody operacji zależy od diagnozy, indywidualnych cech ciała pacjenta.

Odżywianie podczas leczenia

Aby osiągnąć maksymalną skuteczność leczenia choroby, zmniejszyć obrzęk, należy przestrzegać specjalnej diety mającej na celu rozrzedzenie krwi, z wyłączeniem zakrzepów. Podczas leczenia eksperci zalecają wykluczenie nadmiernie pikantnych, słonych, wędzonych potraw.

Maksymalną skuteczność kuracji można uzyskać spożywając pokarmy z witaminami „B”, „C”, „P”, „E”, kwasami tłuszczowymi.

Co to jest ostre zakrzepowe zapalenie żył, kod ICD 10 i jego leczenie

Zakrzepowe zapalenie żył jest częstą dolegliwością dotykającą układ żylny. Na ten proces narażone są statki dowolnej lokalizacji. Często dotyczy to kończyn dolnych..

Następnie porozmawiamy o ostrym zakrzepowym zapaleniu żył powierzchownych i głębokich żył kończyn dolnych, objawach, przyczynach rozwoju choroby i metodach terapii.

O patologii

Zakrzepowe zapalenie żył jest chorobą, w której w ścianach naczyń rozwija się stan zapalny z dalszym tworzeniem się skrzepu krwi.

Utworzone skrzepy krwi mogą rozpuścić się samodzielnie lub mogą całkowicie lub częściowo zablokować światło naczynia, uniemożliwiając prawidłowe krążenie krwi.

Istnieje również niebezpieczeństwo oderwania się skrzepu krwi i przemieszczenia go w krwiobiegu, co może doprowadzić do zablokowania naczyń krwionośnych w dowolnej części ciała..

W przypadku zakrzepowego zapalenia żył najpierw dochodzi do zmiany zapalnej ściany żyły, po której tworzy się skrzeplina

Ważny! Najgroźniejszą konsekwencją oddzielenia skrzepu krwi jest zablokowanie tętnicy płucnej, co często staje się przyczyną nagłej śmierci człowieka..

Określono całą listę czynników wywołujących chorobę, ale w każdym przypadku procesowi patologicznemu towarzyszą stagnacja krwi, uszkodzenie ściany żylnej lub zmiana składu krwi.

Eksperci sklasyfikowali chorobę pod kątem łatwości diagnozy, systematyzując ją według pewnych czynników:

1. W miejscu żył powierzchownych i głębokich.
2. Z natury przebiegu ostry, podostry, przewlekły proces patologiczny.
3. Ze względu na występowanie zakaźnego, aseptycznego.
4. Według rodzaju procesu, ropny, nie ropny.

Symptomatologia choroby będzie zależeć od rodzaju i charakteru procesu patologicznego.

Typowe objawy to ból mięśni łydek, zaczerwienienie skóry, obrzęk.

Kod ICD 10

ICD powstał dzięki staraniom WHO w celu usystematyzowania wszystkich zjawisk patologicznych.

Kod patologii w klasyfikacji I80

Odniesienie. WHO dokonuje przeglądu dokumentu co 10 lat pod kątem poprawek.

Systematyzacja polega na szyfrowaniu za pomocą liter i cyfr. Klasyfikacja składa się z 21 klas, z których każda podzielona jest na bloki i sekcje.

ICD nie wskazuje definicji ostrego procesu lub przewlekłego, dlatego ostre zakrzepowe zapalenie żył, jako rodzaj patologii z natury przebiegu, nie ma własnego kodu zgodnie z ICD 10.

Samo zakrzepowe zapalenie żył i wszystkie jego odmiany należą do klasy I00-199 „Choroby układu krążenia” i ma swój własny blok „Zapalenie żył i zakrzepowe zapalenie żył” pod kodem I80.

Przyczyny i objawy ostrego zakrzepowego zapalenia żył

Istnieje wiele przyczyn, które wpływają na powstawanie zjawiska patologicznego..

Zaczerwienienie i obrzęk skóry są charakterystycznymi objawami choroby

Wśród nich można wyróżnić następujące stany i okoliczności patologiczne:

• uraz,
• zaburzenia krzepnięcia krwi spowodowane dziedziczeniem,
• naruszenie normalnego krążenia krwi,
• infekcje,
• dożylne podawanie leków przez cewnik,
• odwodnienie,
• lokalne procesy ropne,
• onkologia.

Należy również zwrócić uwagę na żylaki, ponieważ choroba ta pojawia się głównie na tle zastoju krwi.

Odniesienie. Więcej szczegółów na temat przyczyn zakrzepowego zapalenia żył można znaleźć w tym artykule..

Zakrzepowe zapalenie żył kończyn górnych

Cała zawartość iLive jest sprawdzana przez ekspertów medycznych, aby upewnić się, że jest jak najbardziej dokładna i rzeczowa.

Mamy ścisłe wytyczne dotyczące wyboru źródeł informacji i podajemy tylko linki do renomowanych stron internetowych, akademickich instytucji badawczych oraz, w miarę możliwości, sprawdzonych badań medycznych. Należy pamiętać, że liczby w nawiasach ([1], [2] itp.) To interaktywne linki do takich badań.

Jeśli uważasz, że którakolwiek z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, zaznacz ją i naciśnij Ctrl + Enter.

Zapalenie ściany żylnej, które charakteryzuje się tworzeniem się skrzepu krwi, nazywane jest zakrzepowym zapaleniem żył. Może rozwijać się zarówno na kończynach górnych, jak i dolnych. Choroba dotyka żył powierzchownych lub głębokich w dowolnym miejscu. Zakrzepowe zapalenie żył kończyn górnych może rozwinąć się w każdym obszarze.

Kod ICD-10

Zakrzepowe zapalenie żył zaliczane jest do chorób układu krążenia. Jest klasyfikowany przez kod μb 10 jako I00-I99. I00-I02 Ostra gorączka reumatyczna. I05-I09 Przewlekła reumatyczna choroba serca. I10-I15 Choroby charakteryzujące się wysokim ciśnieniem krwi. I20-I25 Choroba niedokrwienna serca. I26-I28 Choroby serca i krążenia płucnego. I30-I52 Inne choroby serca. I60-I69 Choroby naczyniowo-mózgowe. I70-I79 Choroby tętnic, tętniczek i naczyń włosowatych. I80-I89 Choroby żył, naczyń limfatycznych i węzłów chłonnych niesklasyfikowane gdzie indziej. I95-I99 Inne i nieokreślone choroby układu krążenia.

I80-I89 Choroby żył, naczyń limfatycznych i węzłów chłonnych niesklasyfikowane gdzie indziej. I80 Zapalenie żył i zakrzepowe zapalenie żył. Ta kategoria obejmuje zakrzepicę żył głębokich kończyn dolnych, a także zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych. I81 Zakrzepica żyły wrotnej. Obejmuje to zakrzepicę żyły wrotnej. I82 Zator i zakrzepica innych żył. I83 Żylaki kończyn dolnych. Obejmuje to żylaki. I84 Hemoroidy. I85 Żylaki przełyku. I86 Żylaki innych lokalizacji. I87 Inne zmiany żylne. I88 Nieswoiste zapalenie węzłów chłonnych. I89 Inne niezakaźne choroby naczyń limfatycznych i węzłów chłonnych.

I82 Zator i zakrzepica innych żył. I82.0 Zespół Budd-Chiari.

I82.1 Zakrzepowe zapalenie żył wędrownych I82.2 Zator i zakrzepica żyły głównej.

I82.3 Zator i zakrzepica żył nerkowych I82.8 Zator i zakrzepica innych określonych żył. I82.9 Zator i zakrzepica nieokreślonej żyły.

Kod ICD-10

Przyczyny zakrzepowego zapalenia żył kończyn górnych

Aby powstał skrzep, musi występować jednocześnie kilka czynników. Medycyna klasyczna zna trzy główne przyczyny zakrzepowego zapalenia żył kończyn górnych. Pierwszym czynnikiem jest gwałtowny wzrost aktywności krzepnięcia krwi. Przyczyną tego stanu mogą być: ciąża, poród, obecność cukrzycy i predyspozycje genetyczne.

Drugim czynnikiem jest uraz wewnętrznych ścian naczyń krwionośnych. Może więc ulec traumie z powodu zastrzyków przez osoby niekompetentne w tej kwestii. Chemioterapia i radioterapia mogą spowodować obrażenia.

Trzecim i ostatnim czynnikiem jest powolna cyrkulacja. Występuje na tle rozwoju procesów patologicznych, takich jak żylaki, unieruchomienie kończyn, a także nadwaga ciała.

Zakrzepowe zapalenie żył może rozwinąć się na tle jednego lub wszystkich czynników. Na przykład przy złamaniu kości dochodzi nie tylko do rozległego krwotoku, ale także wzrasta poziom krzepnięcia. W rezultacie może dojść do rozwoju procesu zapalnego w żyłach..

Patogeneza

Najczęściej zakrzepowe zapalenie żył rozwija się na tle uszkodzeń mechanicznych. Może być wywołane urazami, porodem, operacjami chirurgicznymi i ginekologicznymi. Podstawą patogenezy jest tak zwana triada Virchowa. Obejmuje śródbłonek ściany żyły, spowolniony proces przepływu krwi i wzrost aktywności krzepnięcia krwi.

Śródbłonek naczyniowy odgrywa ważną rolę. Procesowi temu towarzyszy uszkodzenie kończyn, a także uwolnienie interleukin. One z kolei aktywują płytki krwi i kaskadę krzepnięcia. Powierzchnia śródbłonka zaczyna nabierać trombogenności. Czynniki te prowadzą do powstania zakrzepów krwi. Tromboplastyny ​​tkankowe mogą również prowadzić do powstania skrzepliny. W nadmiarze dostają się do krwiobiegu z uszkodzonych tkanek..

Równocześnie z tymi procesami mogą występować mechanizmy kompensacyjne. Należą do nich: spontaniczna, częściowa lub całkowita tromboliza oraz rozwój krążenia obocznego.

Objawy zakrzepowego zapalenia żył kończyn górnych

Często proces zapalny powstaje na tle żylaków. Proces zapalny pobliskich tkanek może prowadzić do zablokowania naczyń krwionośnych. W związku z tym objawy zakrzepowego zapalenia żył zaczynają się objawiać, obejmując kończyny górne..

Z reguły wszystko zaczyna się od bólu, może być zarówno umiarkowane, jak i ostre. Pojawia się zaczerwienienie, w miejscu zaczerwienienia żyła jest dobrze wyczuwalna. Robi się szorstki i ciężki. Jednocześnie z tymi procesami może objawiać się temperatura ciała. Jeśli jest to powierzchowne zakrzepowe zapalenie żył, nie powinieneś się martwić, nie ma zagrożenia dla osoby. Oddzielenie skrzepu krwi jest niemożliwe, co oznacza, że ​​nie ma zagrożenia życia. Ważne jest, aby odpowiednio zorganizować terapię i zapobiec wciągnięciu głębokich żył w proces..

Choroba charakteryzuje się obecnością powiększonych węzłów chłonnych, czerwonymi prążkami, bolesnym palpacją i pojawieniem się temperatury ciała do 38 stopni. Często występują ostre bóle w kierunku dotkniętej żyły. Zaleca się terminowe rozpoczęcie leczenia, zapobiegnie to rozwojowi powikłań.

Pierwsze oznaki

Zakrzepowe zapalenie żył kończyn górnych może rozwinąć się na tle nieudanego wstrzyknięcia, a nawet po ukąszeniu owada. W tym przypadku dotknięta żyła jest silnie przezroczysta i ma fioletowy odcień. Wskazuje to na stan zapalny. Jest bolesna i gęsta w dotyku, ponieważ tworzy się tam tzw. Sznurek. Tak więc pierwsze znaki zaczynają się natychmiast pojawiać. Czasami proces jest szybki i nieoczekiwany. Ostry ból objawia się z prędkością błyskawicy.

Temperatura ciała zaczyna stopniowo rosnąć, ale w niektórych przypadkach ten objaw jest nieobecny. Łatwo jest zauważyć stan zapalny żyły, natychmiast zaczyna przeszkadzać osobie. Z biegiem czasu kończyna może puchnąć z powodu słabego krążenia. Jeśli nie zwrócisz na to uwagi, ruch jest ograniczony. Jeśli żyła jest obolała i zaczerwieniona, należy udać się do szpitala. W przypadku zajęcia żył głębokich istnieje ryzyko poważnych powikłań.

Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych kończyn górnych

Najbardziej typowymi objawami tej choroby są ogólne reakcje zapalne, ból i obrzęk. Często zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych przyczynia się do rozwoju zapalenia węzłów chłonnych kończyn górnych. Wszystkiemu towarzyszy silne przekrwienie i obecność nacieków wzdłuż zakrzepowych żył. Pacjentowi przeszkadza podwyższona temperatura ciała, w niektórych przypadkach jej wskaźnik wynosi 39 stopni.

Kończyna nie zmienia rozmiaru, ale trochę puchnie. Ruchy stawów są swobodne, ale mogą być bolesne. Chodzi o to, że istnieją strefy zapalenia. W miejscu tworzenia się skrzepliny można poczuć bolesną infiltrację, która ma wyraźne granice. Układ limfatyczny nie bierze udziału w procesie zapalnym, ale tylko na początkowym etapie. Kiedy zakrzepowa żyła zaczyna się ropieć, obserwuje się zapalenie węzłów chłonnych.

Czasami objawy mogą objawiać się nagle. Wskazuje to na obecność ostrej postaci przebiegu choroby. Osoba odczuwa silny ból. Ulga pojawia się w ciągu kilku dni, ale ból nadal utrzymuje się podczas odczuwania.

Jeśli pojawią się objawy, należy zwrócić się o pomoc lekarską. Wysokiej jakości diagnostyka różnicowa pozwoli na postawienie prawidłowej diagnozy. To z kolei wpłynie na skuteczność przepisanego leczenia..

Zakrzepowe zapalenie żył głębokich żył kończyn górnych

Uszkodzenie żył głębokich występuje zwykle po dożylnym podaniu leków, które mogą prowadzić do rozwoju podrażnienia. Często przyczyną zakrzepowego zapalenia żył głębokich żył kończyn górnych jest ukąszenie owada lub miejscowy uraz. W przebiegu żyły obserwuje się naciekanie i przekrwienie. Ten proces jest wizualnie podobny do szkarłatnego paska, który znajduje się w miejscu procesu zapalnego. Obserwuje się również bolesne badanie palpacyjne i obecność gęstych guzków. Jest tak zwane pasmo, reprezentowane przez pieczęć na dotkniętym obszarze.

Jeśli zmiana objęła żyły łokciowe lub naczynia na nadgarstku, ruchliwość stawów jest upośledzona z powodu obecności ostrego bólu. Ponadto procesowi towarzyszy wzrost temperatury. Jeśli zalecona zostanie odpowiednia terapia, zakrzepowe zapalenie żył zacznie ustępować po 12 dniach. Podczas zabiegu objawy zapalne stopniowo ustępują, a żyła zostaje przywrócona..

Efekty

Jeśli zabieg został wybrany prawidłowo, pozytywny wynik można zaobserwować w ciągu kilku dni. Ponadto proces zapalny stopniowo ustępuje, a żyła zaczyna się regenerować. Wszystko to jest możliwe dzięki terminowemu przyjęciu do szpitala i wyznaczeniu wysokiej jakości terapii. W tym przypadku konsekwencje nie mogą się rozwinąć, ponieważ wszystko jest schwytane. Ale nie zawsze wszystko idzie tak łatwo. Czasami ludzie nie zwracają uwagi na poważne objawy i nie rozpoczynają leczenia. Obejmuje to nie tylko tworzenie się skrzepów krwi, ale także ich łzawienie.

Aby wykluczyć możliwe powikłania, konieczna jest obserwacja przez flebologa w ciągu roku po skutecznym leczeniu. Konieczne jest monitorowanie stanu układu żylnego i najbardziej dotkniętej kończyny. Jeśli została przeprowadzona operacja chirurgiczna, będziesz musiał również odwiedzić chirurga.

Prawidłowo dobrany zabieg pozwoli uzyskać maksymalną drożność żyły, co doprowadzi do poprawy odpływu żylnego. Mimo to nadal istnieje ryzyko rozwoju choroby pozakrzepowej. Potrafi się wykazać po dwóch, trzech latach. W takim przypadku przeprowadza się kompleksowe badanie żył. Jeśli istnieje pilna potrzeba, wykonywana jest operacja.

Komplikacje

Niebezpieczeństwo choroby polega na umiejscowieniu procesu zapalnego i samym skrzepu krwi. Żyły powierzchowne cierpią znacznie częściej, ponieważ zakrzepowe zapalenie żył jest powikłaniem żylaków. Proces ten nie stwarza poważnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego. Wszystko jest eliminowane za pomocą leków i przy pomocy terapii kompresyjnej.

Zakrzepowe zapalenie żył jest bardziej niebezpieczne, w wyniku czego może dojść do śmiertelnego wyniku. To prawdopodobieństwo utrzymuje się przy uszkodzeniu żył głębokich. Istnieje wiele innych poważnych komplikacji. Istnieje ryzyko wystąpienia zgorzeli żylnej, powstaje w wyniku ustania dopływu krwi do kończyny. Ten stan grozi całkowitą amputacją. Zakrzepowe zapalenie żył może prowadzić do zatorowości płucnej. Stan ten charakteryzuje się oddzieleniem skrzepu krwi od ściany naczynia i jego przemieszczeniem do tętnicy płucnej. Potrzebna jest tu natychmiastowa interwencja chirurgiczna. Terminowe wykrycie chorób żylnych pozwoli uniknąć wszystkich możliwych powikłań, w tym zakrzepowego zapalenia żył.

Rozpoznanie zakrzepowego zapalenia żył kończyn górnych

Środki diagnostyczne są proste, dzięki nim można bez większych trudności stwierdzić obecność choroby. Szeroko stosowane są instrumentalne metody diagnostyki zakrzepowego zapalenia żył kończyn górnych. Należą do nich rheovasography lub USG Doppler. Dokładne informacje można uzyskać dzięki angioscanningowi ultradźwiękowemu. Proces ten charakteryzuje się kolorowym kodowaniem przepływu krwi..

Dzięki angioscanningowi można ocenić stan ścian i światła żył. Określić obecność w nich mas zakrzepowych, a także charakter utworzonego skrzepliny. W niektórych przypadkach można z grubsza ocenić „wiek” skrzepliny i stopień jej organizacji. Badanie ultrasonograficzne żył odpiszczelowych ujawnia długość skrzepliny.

Diagnostyka laboratoryjna nie odgrywa szczególnej roli. W końcu pozwala zidentyfikować obecność procesu zapalnego, ale nie rejestruje, w którym narządzie lub układzie powstał.

Ćwiczenie

Diagnostyka laboratoryjna nie jest tak ważna jak badania instrumentalne. Wcześniej pojawiały się sugestie, że zmiany homeostazy mogą wskazywać na obecność procesu tworzenia się skrzepliny, jej ustąpienie lub aktywność. Ale testy krzepnięcia nie dowiodły swojej wartości. Analizy te nie dostarczają pełnych informacji o prawdopodobieństwie zakrzepicy i jej aktywnym rozwoju..

Wcześniej uważano, że wzrost wskaźnika zakrzepicy wskazuje na tworzenie się skrzepliny w żyle. Takie podejście nie może dostarczyć dokładnych informacji i dlatego musiało pozostać w przeszłości. Obecnie istnieją czułe markery tworzenia się skrzepliny. Ale nawet ich zastosowanie nie pozwala określić poziomu zakrzepowego zapalenia żył, a także ocenić prawdopodobieństwa zatorowości płucnej..

Analizy kliniczne pokazują tylko powierzchowne oznaki procesu zapalnego. Wzrost poziomu leukocytów, wzrost wskaźnika ESR, a także pozytywna reakcja na białko C-reaktywne. Ale nie wskazują dokładnie, gdzie rozwija się proces zapalny. Dlatego w diagnostyce zakrzepowego zapalenia żył nie odgrywają specjalnej roli..

Diagnostyka instrumentalna

Do diagnozowania procesu zapalnego stosuje się wiele technik. Jednym z nich jest angiografia ultrasonograficzna kończyn. Ta metoda diagnostyki instrumentalnej opiera się na zdolności tkanek do pochłaniania i odbijania fal ultradźwiękowych. Dlatego do przeprowadzenia badania konieczne jest wykonanie kolorowego odwzorowania przepływu krwi. Główną wadą tej techniki jest silne uzależnienie od parametrów technicznych urządzeń, a także kwalifikacji osoby prowadzącej badania..

• USG Doppler. Ta metoda określi kierunek i prędkość przepływu krwi w różnych częściach naczynia. Ta metoda jest doskonała do uzyskania ogólnego stanu funkcjonowania układu krążenia. Ale nie dostarcza danych na temat struktury i anatomii żył..
• Fleboscyntygrafia. Aby przeprowadzić badanie, do żyły należy wstrzyknąć specjalny lek, który zawiera radioaktywny izotop o krótkim okresie półtrwania. Następnie środek kontrastowy jest rozprowadzany w całym systemie za pomocą specjalnego urządzenia.
• Flebografia. Ta metoda ocenia stan żył za pomocą specjalnego środka kontrastowego na bazie jodu. Wreszcie obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego. Jest to jedna z nowoczesnych metod badawczych, ale też najdroższa. Dzięki tej technice możesz uzyskać najdokładniejsze wyniki. Procedura jest zalecana w przypadku, gdy wszystkie poprzednie metody nie dostarczyły pełnych informacji o stanie osoby.

Diagnostyka różnicowa

Oprócz badań instrumentalnych przeprowadzane są również testy laboratoryjne. To prawda, że ​​nie mają one szczególnego znaczenia. Tak więc diagnostyka różnicowa polega na wykonywaniu badań krwi. Ta koncepcja jest charakterystyczna tylko dla zakrzepowego zapalenia żył. Generalnie ta metoda badawcza obejmuje wiele innych analiz..

We krwi można wykryć zwiększoną liczbę leukocytów, co wskazuje na obecność procesu zapalnego. Może to wskazywać na zmianę wskaźnika OB, a także zwiększoną aktywność krzepnięcia krwi. Ważną rolę odgrywają wrażliwe markery zakrzepicy. Należą do nich: kompleks trombina-antytrombina, fibrynopeptyd A, rozpuszczalne kompleksy fibryna-monomeryczne, poziom D-dimeru w osoczu. Jednak ich zastosowanie nie pozwoli określić poziomu tworzenia się skrzepliny, a także prawdopodobieństwa zatorowości płucnej. Dlatego najbardziej celowe byłoby przeprowadzenie nie tylko różnicowych metod badawczych, ale także instrumentalnych. Na podstawie uzyskanych danych porównuje się je i stawia diagnozę.

Z kim się skontaktować?

Leczenie zakrzepowego zapalenia żył kończyn górnych

Zachowawcze leczenie zakrzepowego zapalenia żył jest możliwe, ale tylko wtedy, gdy dotknięty obszar jest mały. W przypadku uszkodzenia żył głębokich uciekają się do interwencji chirurgicznej. Farmakoterapia zakrzepowego zapalenia żył kończyn górnych ma na celu zapobieganie możliwym powikłaniom, a także zapobieganie powstawaniu zakrzepu.

Aby wyeliminować procesy zapalne, uciekają się do leków, takich jak ibuprofen, diklofenak i aspiryna. Są w stanie wyeliminować nie tylko proces zapalny, ale także zmniejszyć obrzęk i zmniejszyć ból. Szeroko stosowane są również bezpośrednie antykoagulanty, które mogą poprawić przepływ krwi, w tym heparyna, enoksaparyna i fraksyparyna. Są przepisywane, jeśli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się zakrzepowego zapalenia żył do żył głębokich. Mogą również skorzystać z pomocy trombolitów, takich jak Streptokinase i Alteplaza. Miejscowo stosować maść heparynową, żel Ketoprofen i Troxevasin.

Osoba musi przestrzegać leżenia w łóżku. Chore kończyny powinny być uniesione, co normalizuje przepływ krwi i zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej. Cały przebieg leczenia powinien odbywać się pod okiem specjalisty..

Leki

Terapia lekowa jest skuteczna, gdy dotyczy to żył powierzchownych. Ma na celu zmniejszenie obrzęku, bólu i przywrócenie przepływu krwi. Leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen, diklofenak i aspiryna, są przyjmowane w celu wyeliminowania stanu zapalnego i zmniejszenia bólu. Aby poprawić przepływ krwi, przepisuje się heparynę, enoksaparynę i fraksyparynę. Szeroko stosowane są również leki trombolityczne, takie jak enoksaparyna i fraksiparyna. Zastosuj maści i żele: maść heparynowa, żel Ketoprofen i Troxevasin.

• Ibuprofen. Lek stosuje się jedną tabletkę 2-3 razy dziennie. W zależności od stanu pacjenta dawkę można dostosować. Pacjenci z nadwrażliwością, a także ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek nie powinni przyjmować leku. W okresie ciąży i karmienia piersią przyjmowanie jest zabronione, ale można to uzgodnić z lekarzem prowadzącym. Może wywoływać nudności, wymioty, biegunkę i reakcje alergiczne.
• Diklofenak. Narzędzie jest używane jedną tabletkę do 4 razy dziennie. Jego aktywnym składnikiem jest diklofenak, dlatego nie mogą go stosować osoby z nadwrażliwością na niego. Grupa ryzyka obejmuje ciężarne dziewczęta, dzieci oraz osoby z zaburzeniami czynności wątroby i nerek. Środek może powodować rozwój reakcji alergicznych z organizmu.
• Aspiryna. Lek stosuje się w jednej kapsułce, nie więcej niż 3 razy dziennie. Dokładną dawkę przepisuje lekarz prowadzący. Nie stosować produktu u dzieci, dziewcząt w ciąży, osób z nadwrażliwością, a także z ciężką niewydolnością wątroby i nerek. Może prowadzić do rozwoju reakcji alergicznych organizmu.
• Heparyna. Dawkę i sposób podawania lekarz przepisuje indywidualnie. Leku nie należy stosować przy zwiększonym krwawieniu, krwawieniu z dowolnej lokalizacji, ostrym tętniakiem serca, niewydolnością wątroby i nerek. Może powodować reakcje alergiczne organizmu.
• Enoksaparyna. Lek podaje się wyłącznie w pozycji leżącej, tylko podskórnie w przednim lub tylno-bocznym odcinku. Średnia dawka wynosi 20 mg na dzień, lekarz prowadzący może ją dostosować. Leku nie powinny przyjmować osoby z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek oraz nadwrażliwością. Zdolne do wywoływania objawów krwotocznych.
• Fraxiparine. Dawka jest ustalana wyłącznie indywidualnie. Nie można zastosować leku na wrzody żołądka i dwunastnicy, a także ostre infekcyjne zapalenie wsierdzia. Może prowadzić do niewielkich siniaków i zwiększonego poziomu enzymów wątrobowych.
• Maść heparynowa. Produkt nakłada się cienką warstwą na dotknięty obszar. Możesz go używać do 4 razy dziennie, w zależności od złożoności sytuacji. Nie ma potrzeby nakładania maści na otwarte rany oraz w przypadku naruszenia integralności skóry. Może prowadzić do miejscowych reakcji alergicznych, takich jak swędzenie, pieczenie, zaczerwienienie i obrzęk.
• Ketoprofen. Żel nakłada się cienką warstwą na miejsce zmiany 3-4 razy dziennie. Nie mogą go stosować osoby z nadwrażliwością skóry. Może prowadzić do rozwoju reakcji alergicznych.
• Troxevasin. Żel nakłada się cienką warstwą lekkimi ruchami masującymi 3 razy dziennie. Nie można go używać, jeśli naruszona jest integralność skóry. Może prowadzić do reakcji alergicznej powodującej swędzenie, pieczenie i zaczerwienienie.

Leczenie alternatywne

Tradycyjna medycyna jest bogata w skuteczne receptury. W niektórych przypadkach nie warto uciekać się do pomocy alternatywnego leczenia. Rzeczywiście, jeśli chcesz wyeliminować zakrzepowe zapalenie żył, bez specjalnej wiedzy możesz spowodować poważne uszkodzenie ciała.

• Przepis numer 1. Weź 15 gramów liści werbeny i zalej je szklanką wrzącej wody. Następnie pozwól mu trochę zaparzyć i weź łyżkę stołową. Skutecznie łagodzi zatkane żyły.
• Przepis numer 2. Aby złagodzić stan zapalny i wyeliminować obrzęki, na kończyny można nałożyć świeże liście bzu.
• Przepis numer 3. Musisz wziąć 20 gramów dziurawca, sznurka i korzenia lukrecji. Dla skuteczności dodaj 15 gramów liścia babki lancetowatej i kolendry, całość rozcieńczyć 10 gramami suszonych owoców. Wszystkie składniki są mieszane razem. Wystarczy wziąć 2 łyżki stołowe i zalać je wrzątkiem. Środek ogrzewa się w łaźni wodnej przez 15 minut. Następnie chłodzi się, filtruje i doprowadza do objętości 200 ml. Należy przyjmować 30 minut przed posiłkiem.

Leczenie ziołowe

W medycynie ludowej istnieje wiele skutecznych przepisów na zioła. Pomagają, nie tylko radzą sobie z głównymi objawami choroby, ale także znacznie poprawiają stan pacjenta. Ogólnie rzecz biorąc, leczenie ziołami ma pozytywny wpływ, ale tylko wtedy, gdy wszystkie recepty zostaną zatwierdzone przez lekarza..

Srebrny piołun ma doskonałe właściwości. Konieczne jest pobranie świeżych liści piołunu i dokładne zmielenie ich w moździerzu. Następnie należy wziąć łyżkę powstałego proszku i połączyć go z kwaśnym mlekiem. Następnie wszystko jest dokładnie wymieszane i nałożone na gazę. Powstały kompres należy nałożyć na chore żyły. Leczenie trwa 3-4 dni.

Zwykły chmiel dobrze radzi sobie z objawami zakrzepowego zapalenia żył. Weź jedną łyżkę szyszek chmielu i pokrój je na małe kawałki. Następnie wlej szklankę wrzącej wody i podgrzewaj w łaźni wodnej przez 15 minut. Powstały produkt przyjmuje się do szklanki 3 razy dziennie przed posiłkami..

Należy również zwrócić uwagę na kasztanowiec zwyczajny. Musisz wziąć 50 gramów głównego składnika i zalać go 500 ml wódki. Po czym należy go wysłać w ciepłe miejsce na 2 tygodnie. Po określonym czasie środek aplikuje się w 30-40 kroplach w ciągu miesiąca..

Homeopatia

Leki homeopatyczne zawsze były bardzo popularne. Wynika to z naturalnego składu, w którym nie ma substancji niebezpiecznych dla organizmu. Ale ze względu na fakt, że leki nie przeszły badań klinicznych, ich stosowanie może zaszkodzić osobie. Dlatego homeopatia jest stosowana, jeśli sam lekarz przepisał tę metodę leczenia..

Aby wyeliminować żylaki i zakrzepowe zapalenie żył, szeroko stosowany jest lek Iov-Venum. Produkt należy odebrać na kilka miesięcy. Pierwotny efekt można zauważyć już po 3 tygodniach od przyjęcia. W niektórych przypadkach lek może powodować nasilenie objawów lub pogorszenie stanu pacjenta. Boją się tego, nie warto, ten proces wskazuje, że procesy lecznicze w ciele zaczynają aktywnie postępować. Jeśli pojawią się objawy negatywne, warto zrezygnować z leku na tydzień, a następnie kontynuować jego przyjmowanie. Wystarczy 8-10 kropli 2 razy dziennie przez 5-6 dni. Dawkę i schemat podawania określa lekarz. Inne leki można znaleźć na wizycie u doświadczonego lekarza homeopatycznego.

Leczenie operacyjne

Pacjenci ze wstępującym zakrzepowym zapaleniem żył lub chorobą żył głębokich wymagają operacji. O leczeniu operacyjnym decyduje lekarz prowadzący. Taki werdykt robią po badaniu USG..

W zależności od ciężkości choroby, a także jej charakteru, lekarz musi podjąć decyzję o interwencji chirurgicznej lub małoinwazyjnej metodzie usunięcia zakrzepu. Metody chirurgiczne pozwalają na stwardnienie lub całkowite usunięcie zajętych żył w miarę postępu choroby. Metodę małoinwazyjną można łączyć z leczeniem zachowawczym. Pozwala wyeliminować powstały skrzep krwi. Ta technika jest mniej traumatyczna i praktycznie nie powoduje żadnych komplikacji. Dlatego stosowanie tej metody usuwania dotkniętej żyły jest całkiem bezpieczne. Ta procedura jest stosowana nawet w czasie ciąży.

Zapobieganie

Środki zapobiegawcze zależą od terminowego rozpoczęcia leczenia. Pacjenci z żylakami powinni poddać się natychmiastowemu leczeniu chirurgicznemu. Głównym zadaniem profilaktyki podczas zapobiegania oddzielaniu się skrzepliny i jej migracji jest ustawienie specjalnej pułapki. Musi być umieszczony w żyle. Tam wydaje się, że otwiera się i przepuszcza tylko krew, podczas gdy pozostają w niej duże skrzepy krwi. Metoda jest skuteczna, ale ma wiele wad..

Trombektomia pozwoli na usunięcie skrzepliny bez konsekwencji. To prawda, że ​​ta metoda wymaga wysokich umiejętności chirurgicznych. Zabieg pozwala na usunięcie skrzepu krwi bezpośrednio z żyły. Ponadto poprawia długoterminowe wyniki leczenia zakrzepicy żył głębokich. Skuteczność techniki polega na tym, że po jej zastosowaniu nie obserwuje się rozwoju choroby pozakrzepowej. Terminowe leczenie naprawdę pomoże poradzić sobie z problemem. Co więcej, terminowe usuwanie żylaków jest głównym środkiem zapobiegawczym, który nie pozwoli na rozwój zakrzepowego zapalenia żył..

Prognoza

Zakrzepowe zapalenie żył jest niebezpieczną chorobą. Jednak mimo to dobrze reaguje na terapię. Jeśli leczenie rozpoczęto na czas, rokowanie będzie pozytywne..

Po operacji lub leczeniu zachowawczym przepływ krwi ulega normalizacji. Mimo to pacjenci powinni nadal używać pończoch uciskowych i przyjmować leki przepisane przez lekarza obserwującego. Pozwoli to uniknąć możliwych komplikacji..

Leczenie, które nie zostało rozpoczęte na czas, może prowadzić do rozwoju wrzodów, zgorzeli i zakrzepicy dużych żył. W tym przypadku rokowanie nabiera niekorzystnego przebiegu. Po wyeliminowaniu komplikacji osoba może oczywiście wrócić do pracy, jeśli jej kończyna nie została usunięta z powodu rozwoju zgorzeli. Jakość życia pacjentów jest znacznie obniżona. Rokowanie zależy całkowicie od postaci choroby, a także dotkniętych żył.

Zakrzepica żylna i zakrzepowe zapalenie żył, zespół pozakrzepowy żył

RCHD (Republikańskie Centrum Rozwoju Opieki Zdrowotnej Ministerstwa Zdrowia Republiki Kazachstanu)
Wersja: Protokoły kliniczne MH RK - 2018

informacje ogólne

Krótki opis

Zatwierdzony
Wspólna Komisja ds. Jakości Usług Medycznych
Ministerstwo Zdrowia Republiki Kazachstanu
z dnia 29 marca 2019 r
Protokół nr 60

Zakrzepica żył głębokich kończyn - powstanie jednego lub więcej skrzepów krwi w żyłach głębokich, któremu towarzyszy zapalenie ściany naczynia, co prowadzi do upośledzenia odpływu żylnego i jest predyktorem zaburzeń troficznych.

Zakrzepowe zapalenie żył - zapalenie ścian żył z tworzeniem się w nich skrzepu krwi.

Zespół May-Turnera lub zespół uciskowy lewej żyły biodrowej wspólnej jest wynikiem ucisku wskazanego naczynia przez prawą tętnicę biodrową wspólną, w związku z czym dochodzi do naruszenia odpływu krwi z lewej kończyny dolnej i miednicy małej.

Nazwa protokołu: Zakrzepica żył i zakrzepowe zapalenie żył, zespół pozakrzepowy

Kody ICD-10:

Kod	Nazwa
I80.0	Zapalenie i zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych naczyń kończyn dolnych
I80.1	Zapalenie żył i zakrzepowe zapalenie żył udowych
I80.2	Zapalenie żył i zakrzepowe zapalenie żył innych naczyń głębokich kończyn dolnych Zakrzepica żył głębokich BNO
I80.3	Zapalenie i zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych, nieokreślone Zator lub zakrzepica kończyn dolnych BNO
I80.8	Zapalenie żył i zakrzepowe zapalenie żył innych lokalizacji
I80.9	Zapalenie żył i zakrzepowe zapalenie żył o nieokreślonej lokalizacji
I83.1	Żylaki kończyn dolnych z zapaleniem
I87.0	Zespół zapalenia żył

Data opracowania / zmiany protokołu: 2015 (wersja 2018).

Skróty użyte w protokole:

APTT	-	aktywowany czas częściowej tromboplastyny
WB	-	żylaki
DVT	-	zakrzepica żył głębokich
TELA	-	zatorowość płucna
WTE	-	żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (DVT i PE)
PLA	-	nowy doustny antykoagulant
AVK	-	antagonista witaminy K.
NMH	-	heparyny drobnocząsteczkowe
tomografia komputerowa	-	tomografia komputerowa
ICD	-	międzynarodowa klasyfikacja chorób
INR	-	Międzynarodowa Standardowa proporcja
UAC	-	ogólna analiza krwi
PTB	-	choroba / zespół pozakrzepowy
UD	-	poziom dowodów
UZAS	-	angioscanning ultradźwiękowy
CVI	-	przewlekła niewydolność żylna
EKG	-	elektrokardiografia

Użytkownicy protokołu: angiochirurdzy, chirurdzy, lekarze pierwszego kontaktu.

Kategoria pacjenta: dorośli.

Skala poziomu dowodów:
Kryteria opracowane przez European Society of Cardiology. Kirchhof P, Benussi S, Kotecha D i wsp. Wytyczne ESC 2016 dotyczące postępowania w migotaniu przedsionków opracowane we współpracy z EACTS. Eur Heart J. Opublikowano online przed drukiem. doi: 10.1093 / eurheartj / ehw210.

Klasy rekomendacji

Klasa rekomendacji	Definicja	Proponowane brzmienie
ja	Dowody i / lub ogólna zgoda, że ​​dane leczenie lub interwencja jest korzystna, korzystna, skuteczna	Zalecane / pokazane
II	Sprzeczne dowody i / lub brak zgody co do korzyści / skuteczności tego leczenia lub interwencji
IIa	Więcej dowodów / opinii na temat korzyści / skuteczności	Należy to wziąć pod uwagę
IIb	Mniej dowodów / opinii na temat korzyści / skuteczności	Może być brany pod uwagę
III	Dowody i / lub ogólna zgoda, że ​​dane leczenie lub interwencja nie jest pomocna / skuteczna, aw niektórych przypadkach może być szkodliwa	Niepolecane

I	Dowody z wielu randomizowanych badań klinicznych lub metaanaliz
W	Dane uzyskane z jednego randomizowanego badania klinicznego lub dużych badań nierandomizowanych
OD	Konsensus ekspertów i / lub małe badania, badania retrospektywne, rejestry

- Profesjonalne podręczniki medyczne. Standardy leczenia

- Komunikacja z pacjentami: pytania, recenzje, umawianie się na wizytę

Pobierz aplikację na ANDROID / iOS

- Profesjonalni przewodnicy medyczni

- Komunikacja z pacjentami: pytania, recenzje, umawianie się na wizytę

Pobierz aplikację na ANDROID / iOS

Klasyfikacja

Klasyfikacja

Z prądem:

• ostre zakrzepowe zapalenie żył (czas trwania procesu patologicznego wynosi do 14 dni);
• podostre zakrzepowe zapalenie żył (czas trwania objawów klinicznych od 14 do 30 dni);
• przewlekłe zakrzepowe zapalenie żył lub zespół pozakrzepowy żył (długotrwały proces patologiczny w układzie żylnym z powodu opóźnionego zakrzepowego zapalenia żył, który rozwija się przez miesiąc).

Poprzez lokalizację procesu patologicznego wyróżnia się:

• zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych;
  • mała żyła odpiszczelowa
  • wielka żyła odpiszczelowa
• zakrzepica żył głębokich.
  • odcinek żyły głębokiej nogi
  • segment udowo-podkolanowy
  • odcinek biodrowo-udowy (zakrzepica krętniczo-udowa)
  • odcinek żyły głównej dolnej

Diagnostyka

METODY, PODEJŚCIA I PROCEDURY DIAGNOSTYCZNE

Uskarżanie się:

• obrzęk kończyn;
• pojawienie się bolesnego gęstego nacieku w projekcji żył;
• zwiększony wzór żylny;
• sinica kończyny;
• bolesność podczas wysiłku;
• ból w dotyku.

Anamneza:

• częściej początek jest ostry;
• przedłużona niewygodna pozycja;
• obecność zastrzyków dożylnych;
• obecność interwencji chirurgicznych;
• koagulopatia;
• przyjmowanie leków hormonalnych;
• obecność urazów kończyn;
• Siedzący tryb życia;
• phlebeurysm;
• ostry nietypowy ładunek;
• wcześniej cierpiał na zakrzepicę;
• ciąża

Badanie lekarskie:

Generalna Inspekcja:

• zwiększony wzór żylny;
• obrzęk;
• obecność rozszerzonych żył;
• rumień na dotkniętym obszarze;

palpacja:

• ból podczas ucisku podudzia w kierunku przednio-tylnym (objaw Mojżesza);
• ból mięśni łydek z ostrym zgięciem grzbietowym stopy (objaw Homansa);
• napięcie tkanek miękkich;
• bolesność wzdłuż nacieku zapalnego;
• lokalna hipertermia;

Badania laboratoryjne:

UAC:

• Leukocytoza
• Zwiększona ESR

Koagulogram:

• hiperkoagulacja.
• Pojawienie się D-dimerów

Badania instrumentalne:

UZAS:

• obecność skrzepów krwi;
• pogrubienie ściany żyły;
• sztywność miejsca żyły;
• brak przepływu krwi w świetle żyły (niedrożność);
• obecność pionowego refluksu z powodu dysfunkcji zastawek żylnych;
• patologiczne powiększenie, powiększone żyły.

Flebografia, kawografika:

• brak kontrastowania statku;
• pojawienie się zabezpieczeń;
• obecność skrzepów krwi w ciemieniu.

Wskazania do konsultacji wąskich specjalistów:

• konsultacje wąskich specjalistów w obecności wskazań.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa:

Nosologia

kliniczny
oznakiZakrzepowe zapalenie żył i DVTRwa kulszowa
(zespół korzeniowy)Posiniaczone miękkie
tekstyliaRóże tkanek miękkichObrzęk
+++-++++++Wrażliwość na dotyk
++++++++Pogrubienie tkanek miękkich
+++-+++++Hyperemia
--++++Zakrzepy krwi w żyłach (ze skanowaniem dwustronnym)
+++---

Leczenie

Preparaty (składniki aktywne) stosowane w leczeniu

Apixaban

Warfaryna

Heparyna (heparyna)

Hesperydyna

Eteksylan dabigatranu

Diosmin

Ekstrakt z nasion kasztanowca (wyciąg z nasienia Aesculo hippocastano)

Nadroparyna

Rivaroxaban

Rutozyd

Streptokinaza (streptokinaza)

Sulodeksyd

Urokinaza

Sól sodowa enoksaparyny

Grupy leków według ATC stosowane w leczeniu

(B01) Antykoagulanty

(M01A) Niesteroidowe leki przeciwzapalne

Leczenie (ambulatorium)

TAKTYKA LECZENIA NA POZIOMIE AMBULATORYJNYM

Terapia kompresyjna: może być wykonywana zarówno z produktami elastycznymi, jak i nieelastycznymi: bandażami elastycznymi, pończochami uciskowymi.

Tabela 1. Wybór klasy produktu kompresyjnego

Klasa kompresji 1 18-21 mm Hg	żylaki siatkowate, teleangiektazje funkcjonalne flebopatie, zespół ciężkich nóg profilaktyka żylaków u kobiet w ciąży
Klasa kompresji 2 23-32 mm Hg	PNŻ bez zaburzeń troficznych (2–3 klasy wg CEAP), w tym u kobiet w ciąży stany po flebektomii lub sklerobliteracji do zapobiegania zakrzepicy żył głębokich w grupach ryzyka, m.in. u operowanych pacjentów
Klasa kompresji 3 34-36 mm Hg	CVI z zaburzeniami troficznymi (stopnie 4-5 wg CEAP) ostre zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych jako powikłanie żylaków zakrzepica żył głębokich choroba po zakrzepowym zapaleniu żył niewydolność limfatyczno-żylna
4 klasa kompresji > 46 mm Hg	Obrzęk limfatyczny Wrodzone angiodysplazje

Farmakoterapia

Leki przeciwzapalne, jeśli wskazane [UD-S, 2]:

• NLPZ;

Terapia antykoagulacyjna [UD-A, 2,3]: przepisana w celu rekanalizacji skrzepliny i zapobiegania nawrotowemu tworzeniu się skrzepliny.

Nowe bezpośrednie doustne antykoagulanty [UD-A 2]:

• rywaroksaban - 15 mg 2 razy dziennie (21 dni), począwszy od 22 dni - 20 mg dziennie aż do uzyskania pożądanego efektu klinicznego (co najmniej 3 miesiące); w razie potrzeby, długoterminowa prewencja wtórna ZŻG i ZP po 6 miesiącach rywaroksabanu 10 mg 1 raz dziennie lub 20 mg 1 raz dziennie;
• dabigatran - po leczeniu pozajelitowymi antykoagulantami przez co najmniej 5 dni - 110 mg lub 150 mg 2 razy dziennie, czas trwania leczenia 3-6 miesięcy;
• apiksaban - 10 mg 2 razy dziennie, zaczynając od dnia 8 - 5 mg 2 razy dziennie, czas leczenia 3-6 miesięcy.

Pośredni doustny antykoagulant [UD-A, 2,3]:

• Warfaryna, dawkę dostosowuje się pod kontrolą INR.

Są przepisywane w celu poprawy właściwości reologicznych krwi lub w okresie pooperacyjnym, aby zapobiec tworzeniu się skrzepliny i stopniowej rekanalizacji skrzepliny.

Venotonic i inne leki angioprotekcyjne [UD-B, 2,3]:

• Preparaty z grupy oczyszczonych mikronizowanych frakcji flawonoidów (diosmina) są przepisywane w celu poprawy gojenia się owrzodzeń żylnych.
• Sulodeksyd w połączeniu z terapią kompresyjną sprzyja gojeniu się owrzodzeń żylnych w PTB.

Leczenie (szpital)

TAKTYKA LECZENIA NA POZIOMIE STACJONARNYM

Karta obserwacji pacjenta, kierowanie pacjentów: nie.

Leczenie nielekowe:

Tryb - I lub II lub III lub IV (w zależności od ciężkości stanu);
W przypadku objawów ostrej zakrzepicy, do czasu wykluczenia flotacji skrzepliny, potwierdzonej instrumentacją, pacjent wymaga odpoczynku w łóżku.
Po wyłączeniu flotacji przypisuje się ogólny reżim.

Dieta - nr 10.

Terapia kompresyjna: może być wykonywana zarówno z produktami elastycznymi, jak i nieelastycznymi: bandażami elastycznymi, pończochami uciskowymi.
Tabela 1. Wybór klasy produktu kompresyjnego

Klasa kompresji 1 18-21 mm Hg	żylaki siatkowate, teleangiektazje funkcjonalne flebopatie, zespół ciężkich nóg profilaktyka żylaków u kobiet w ciąży
Klasa kompresji 2 23-32 mm Hg	PNŻ bez zaburzeń troficznych (2–3 klasy wg CEAP), w tym u kobiet w ciąży stany po flebektomii lub sklerobliteracji do zapobiegania zakrzepicy żył głębokich w grupach ryzyka, m.in. u operowanych pacjentów
Klasa kompresji 3 34-36 mm Hg	CVI z zaburzeniami troficznymi (stopnie 4-5 wg CEAP) ostre zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych jako powikłanie żylaków zakrzepica żył głębokich choroba po zakrzepowym zapaleniu żył niewydolność limfatyczno-żylna
4 klasa kompresji > 46 mm Hg	Obrzęk limfatyczny Wrodzone angiodysplazje

Farmakoterapia

Ogólne zalecenia [8]:

· U chorych z proksymalną zakrzepicą żył głębokich lub zatorowością płucną zaleca się długotrwałą terapię przeciwzakrzepową (3 miesiące) [LEO-B, 1];

· U pacjentów z DVT przed odcinkiem podkolanowym lub PE, niezwiązaną z chorobami onkologicznymi, NOAC (dabigatran, rivoroxaban, apixaban, edoksaban) jest preferowany jako terapia przeciwzakrzepowa zamiast AVK (warfaryny) [UD-B, 2,];

· U pacjentów z zakrzepicą żył głębokich podudzia lub zatorowością płucną związaną z rakiem („zakrzepica związana z rakiem”), jako terapię długoterminową (pierwsze 3 miesiące), LMWH jest sugerowana częściej niż AVK [LE-B, 2] i NOAC [LE-S, 2 ];

· Pacjentom z DVT zaleca się ograniczenie rutynowego stosowania wyrobów uciskowych tylko w celu zapobiegania PTFB [LE-V, 2];

· Zaleca się stosowanie ogólnoustrojowej terapii trombolitycznej u chorych z ostrą (do 7 dni) zatorowością płucną z hipotensją większą niż tromboliza cewnikowa [LEO-V, 2];

· Pacjentom z nawracającym VTEC, którzy nie stosowali LMWH, zaleca się stosowanie LMWH [UD-S, 2];

· Pacjentom z nawracającym VTEC, którzy stosowali LMWH, zaleca się zwiększenie dawki LMWH [UD-S, 2];

· Leki żylnoaktywne (diosmina, hesperydyna, rutozydy, sulodeksyd, zmikronizowana oczyszczona frakcja flawonoidowa lub ekstrakt z nasion kasztanowca [escyna]) są zalecane jako uzupełnienie terapii kompresyjnej u pacjentów z bólem i obrzękiem spowodowanym przewlekłą chorobą żylną w krajach, w których leki te są dostępne. [UD-V, 2,3].

Leki przeciwzapalne, jeśli wskazane [UD-S, 2]:

• NLPZ;

Terapia antykoagulacyjna [UD-A, 2,3]: przepisana w celu rekanalizacji skrzepliny i zapobiegania nawrotowemu tworzeniu się skrzepliny.

Nowe bezpośrednie doustne antykoagulanty [UD-A 2]:

• rywaroksaban - 15 mg 2 razy dziennie (21 dni), począwszy od 22 dni - 20 mg dziennie aż do uzyskania pożądanego efektu klinicznego (co najmniej 3 miesiące); jeśli to konieczne, długoterminowa prewencja wtórna ZŻG i ZP po 6 miesiącach rywaroksaban 10 mg raz na dobę lub 20 mg raz na dobę
• dabigatran - po leczeniu pozajelitowymi antykoagulantami przez co najmniej 5 dni - 110 mg lub 150 mg 2 razy dziennie, czas trwania leczenia 3-6 miesięcy;
• apiksaban - 10 mg 2 razy dziennie, zaczynając od dnia 8 - 5 mg 2 razy dziennie, czas leczenia 3-6 miesięcy.

Wstrzykiwalne antykoagulanty [UD-A, 2,3]:
Heparyna i / lub jej frakcjonowane analogi, podawane pozajelitowo lub podskórnie (zwane dalej „s / c”):

• Enoksaparyna 40 mg lub 4000 IU / 0,4 ml, raz dziennie s / c.
• Nodraparyna - dawkę podaje się raz dziennie s / c i ustala się z uwzględnieniem masy ciała pacjenta: do 50 kg - 0,2 ml (1900 IU); 50-70 kg - 0,3 ml (2850 ml); 70 kg i więcej - 0,4 ml (3800 jm). W tej dawce nodraparynę podaje się przez pierwsze trzy dni, następnie jej dawkę zwiększa się przy masie ciała do 70 kg - o 0,1 ml, przy masie powyżej 70 kg - o 0,2 ml.

Pierwsze wstrzyknięcie jednego z powyższych leków wykonuje się na 12 godzin przed zabiegiem w ortopedii lub 2 godziny w chirurgii ogólnej. Kolejne wstrzyknięcia podaje się 2 razy dziennie po 12 godzinach.

• Heparyna niefrakcjonowana jest wykonywana w indywidualnie dobranej dawce, pod kontrolą APTT.

Pośredni doustny antykoagulant [UD-A, 2,3]:

• Warfaryna, dawkę dostosowuje się pod kontrolą INR.

Są przepisywane w celu poprawy właściwości reologicznych krwi lub w okresie pooperacyjnym w celu zapobiegania tworzeniu się skrzepliny i stopniowej rekanalizacji skrzepliny.

Terapia trombolityczna:

• urokinaza - dawkę nasycającą 250 000 U podaje się dożylnie w ciągu 20 minut, następnie kolejne 750 000 U podaje się w sposób ciągły przez 12 godzin;
• streptokinaza - w przypadku trombolizy krótkotrwałej - kroplówka dożylna, w dawce początkowej 250 000 IU przez 30 minut, w dawce podtrzymującej - 1500 000 IU / h przez 6 godzin, w razie potrzeby kurs powtarza się (nie później jednak niż w piątym dniu po pierwszym kursie) ; [UD - S, 5].

Stosuje się go, gdy istnieje zagrożenie powikłaniami zagrażającymi życiu, postępem zakrzepicy. Skuteczny tylko w ostrym stadium choroby (do 7 dni).

Cele leczenia:

• utrwalenie i resorpcja skrzepów krwi;
• zapobieganie powikłaniom zagrażającym życiu (PE, niebieska flegmazja);
• poprawa jakości życia.

Interwencja chirurgiczna:

Rodzaje operacji [9]:
Chirurgia „tradycyjna”:

• wycięcie krzyżowe;
• flebocenteza;
• trombektomia;
• rozbiórki;
• plikacja żył;
• dysekcja żył perforujących;

Chirurgia wewnątrznaczyniowa:

• trombektomia mechaniczna;
• tromboliza cewnikowa i / lub ekstrakcja skrzepliny;
• implantacja filtra cava;
• stentowanie żył;

Chirurgia hybrydowa:

Połączenie powyższych metod.

Wskazania do zabiegu:

• potwierdzona flotacja skrzepliny;
• groźba rozwoju „niebieskiej” flegmy;
• wstępujące zakrzepowe zapalenie żył;
• nawracająca zatorowość płucna;

Przeciwwskazania do zabiegu:

• stan agonalny pacjenta.

Dalsze zarządzanie:

• terminowe leczenie żylaków;
• dożylne wstrzyknięcia do różnych żył / umieszczenie obwodowego cewnika żylnego (linia PICC);
• aktywny tryb życia, prawidłowe odżywianie, odrzucenie złych nawyków;
• bielizna kompresyjna pod obciążeniami statycznymi, podczas operacji, w czasie ciąży;
• kontrola krzepnięcia krwi podczas ciąży;
• wczesna aktywacja po operacji.
• obserwacja przez angiochirurga 2 razy w roku;
• badanie ultrasonograficzne raz w roku.

Wskaźniki skuteczności leczenia:

• regresja objawów klinicznych;
• instrumentalnie potwierdzona liza skrzepliny, zamocowanie skrzepliny do ściany żyły;

Hospitalizacja

WSKAZANIA DO SZPITALIZACJI ZE WSKAZANIEM RODZAJU GOŚCINNOŚCI

Wskazania do hospitalizacji w nagłych wypadkach:

• rozprzestrzenianie się zakrzepicy z odcinków dystalnych (żyły podkolanowej i dystalnej) do żyły udowej wspólnej, pomimo trwającej terapii (zakrzepica wstępująca);
• pływający zakrzep (mający pojedynczy punkt fiksacji);
• wstępujące zakrzepowe zapalenie żył odpiszczelowych z możliwością rozprzestrzeniania się zakrzepicy przez przetokę do układu żył głębokich;
• jednoczesne uszkodzenie żył powierzchownych i głębokich.

Wskazania do planowanej hospitalizacji:

• choroba pozakrzepowa.

Informacja

Źródła i literatura

1. Protokoły z posiedzeń Komisji Wspólnej ds.Jakości Usług Medycznych Ministerstwa Zdrowia Republiki Kazachstanu, 2018
   1. 1) Saveliev V.S. Flebologia - przewodnik dla lekarzy - Moskwa. Medycyna. 2001 2) Di Nisio M, Wichers IM, Middeldorp S. Leczenie zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych nogi. Baza danych przeglądów systematycznych Cochrane 2013, wydanie 4. art. Nr: CD004982. DOI: 10.1002 / 14651858.CD004982.pub5. 3) Scottish Intercollegiate Guidelines Network (SIGN). Zapobieganie i leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Krajowe wytyczne kliniczne. Edynburg (Szkocja): Scottish Intercollegiate Guidelines Network (SIGN); 2010 grudzień. 101 pkt. (Publikacja SIGN; nr 122). 4) Ng C M, Rivera J O. Metaanaliza streptokinazy i heparyny w zakrzepicy żył głębokich. American Journal of Health-System Pharmacy 1998; 55 (19): 1995-2001 5) Wells PS, Forster AJ. Tromboliza w zakrzepicy żył głębokich: czy nadal istnieją wskazania? Thromb Haemost. Lipiec 2001; 86 (1): 499-508. PubMed PMID: 11487040.6) Clive Kearon; Elie A. Akl; Joseph Ornelas i in. Wytyczne dotyczące terapii przeciwzakrzepowej w chorobie VTE w klatce piersiowej i raport panelu ekspertów. CHEST 2016; 149 (2): 315–352 7) C. Wittens, A.H. Davies i in. Postępowanie w przewlekłej chorobie żylnej. Wytyczne dotyczące praktyki klinicznej Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Naczyniowej (ESVS). Eur J Vasc Endovasc Surg (2015) 49, 678e737 8) Opieka nad pacjentami z żylakami i związanymi z nimi przewlekłymi chorobami żylnymi: wytyczne praktyki klinicznej Towarzystwa Chirurgii Naczyniowej i Amerykańskiego Forum Żylnego, J Vasc Surg 2011; 53: 2S- 48S (dodatek z maja 2011). 9) Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa u osób powyżej 16 roku życia: zmniejszenie ryzyka zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej nabytej w szpitalu. Wytyczne NICE Opublikowano: 21 marca 2018 r.10) Pokrovsky A.V. Angiologia kliniczna // M. - Medycyna. - 2004 (przewodnik w 2 tomach). 11) Mazzolai L i in. Diagnostyka i leczenie ostrej zakrzepicy żył głębokich: wspólny dokument konsensusu grup roboczych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego zajmujących się chorobami aorty i naczyń obwodowych oraz krążeniem płucnym i funkcją prawej komory. Eur Heart J. 2018; 39 (47): 4208-4218. 12) Wytyczne NCCN dotyczące żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związanej z rakiem (VTE) V.1.2018 - kontynuacja dnia 12.03.2018 https://www.nccn.org 13) Khorana AA et al. Rola bezpośrednich doustnych antykoagulantów w leczeniu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związanej z chorobą nowotworową: wytyczne SSC ISTH. J Thromb Haemost. 2018 wrzesień; 16 (9): 1891-1894.

Informacja

ASPEKTY ORGANIZACYJNE REALIZACJI PROTOKOŁU

Lista twórców protokołów:

1. Medeubekov Ulugbek Shalkharovich - doktor nauk medycznych, wiceprezes zarządu JSC „National Scientific Center of Surgery im. NA. Syzganov ”, profesor.
2. Sagyndykov Irlan Nigmetzhanovich - Kandydat Nauk Medycznych, SA "Narodowe Centrum Naukowe Onkologii i Transplantologii", Kierownik Kliniki Chirurgii Naczyniowej.
3. Matkerimov Askar Zheksenbievich - magister medycyny, ordynator oddziału angiochirurgii JSC „Naukowe Narodowe Centrum Chirurgii im. NA. Syzganov ”.
4. Kalieva Mira Maratovna - kandydat nauk medycznych, profesor nadzwyczajny Wydziału Farmakologii Klinicznej JSC „National Medical University”.
5. Tadjibaev Talgat Kydyralievich - Badacz z JSC "Naukowe Narodowe Centrum Chirurgii im. A.N. Syzganov ”.

Konflikt interesów: brak.

Recenzenci:
Konysov Marat Nuryshevich - doktor nauk medycznych, główny lekarz KGP na REM „Szpital Miejski Atyrau”.

Warunki rewizji protokołu: rewizja protokołu 5 lat po jego opublikowaniu i od daty jego wejścia w życie lub w przypadku obecności nowych metod z pewnym poziomem dowodowym.